Delphine Lecompte – Shelly in het eerste seizoen van Twin Peaks en wrede afgrijselijke cementrijke dierproeven
De misantropische antipathieke Bernadette spreekt schande
Over het gieten van cement in de opengesneden schedels
Van vastgesnoerde chimpansees en andere apen, ook in mijn oren klinkt het wreed
Ik zeg dom en dromerig en volks: ‘Wij zijn ook apen, zelfs Mädchen Amick is een aap
Ze was op haar mooist in Twin Peaks in 1990 als Shelly naast Norma
Zwarte koffie gietend in de koppen van de sinistere kneuterige incestueuze dorpelingen.’
Bernadette reageert eerst niet op mijn hutsende hommage aan Shelly
Maar dan begint ze plots te tieren: ‘Hoe kan je zo dwaas en luchtig de lof zingen
Van een fictieve frivole wellustige serveuse wanneer ik zopas gewag heb gemaakt
Van de wrede afgrijselijke cementrijke dierproeven die schering en inslag zijn
In onze universiteiten, in jouw universiteiten, omdat we nog steeds van nagellak
En neurologische vooruitgang houden?’
Ik maak me uit de voeten
Ik hou helemaal niet van nagellak en neurologische vooruitgang, besef ik ter hoogte van de Ezelpoort
Ik heb een hekel aan nobele radicale geëngageerde fatsoenlijke gezonde mensen zoals Bernadette
Ik verkies het gezelschap van lome ledige melancholische onscrupuleuze versleten dronkaards
Zoals de voormalige vrachtwagenchauffeur
Ik loop naar zijn beschimmelde huurwoning
Hij kijkt naar een documentaire over een criminele motorbende
Die sinds kort Latino’s toelaat, maar nog geen zwarten en zeker geen sukkels met OCD
Hij eet een misvormde suikerwafel en kucht, hij kucht als een man die veel slaag heeft gekregen:
Van een oudere broer, van een louche vriend met de bijnaam Kiwi, van een sadistische baas
In een sprottenhangar, van een ex-leerkracht aardrijkskunde in een semi-erotische setting,
Van de junkiemoeder van zijn kinderen en helaas ook van mij.
Het spijt me, het spijt me, het spijt me
‘Mag ik je pijpen?’
‘Nee.’
‘Ik dacht het wel dat het niet zou mogen.’
De leider van de motorbende zegt dat ‘motorbende’ beledigend klinkt
Je moet ‘motorclub’ zeggen, als je weigert om ‘motorclub’ te zeggen
Als je volhardt in het uitspreken van het beledigende woord ‘motorbende’
Dan wordt je schedel opengesneden en dat is alles
Er wordt geen cement gegoten in je schedel, dit is geen experiment met wetenschappelijke
Bevindingen achteraf, je wordt gewoon gestraft omdat je weigerde om ‘motorclub’ te zeggen
Je bloedt dood zonder ceremonie, misschien wordt er gespuwd op je polsen
En op je lelijke cowboylaarzen en op je opzichtige hemd.
Ik zou nooit mijn leven op het spel zetten voor een woord
En al helemaal niet voor het woord ‘motorbende’
Het woord ‘God’ is een ander paar mouwen
‘God’, ‘aap’, ‘slang’, ‘zwijn’, ‘koorddanser’, ‘buikspreker’, ‘onderwaterlasser’, ‘leeuwentemmer’,
‘Zeepzieder’, ‘kadaver’, ‘xylofoon’, ‘ondergang’, ‘patrijspoort’
Dat zijn de woorden die hartstocht bij me opwekken
En teelballen in combinatie met het adjectief ‘prachtig’
‘Je hebt prachtige teelballen,’ zeg ik tegen de voormalige vrachtwagenchauffeur
Hij wriemelt, alsof hij nu pas voelt dat die teelballen daar hangen
En met een dun zielig vliesje vastgehecht zijn aan zijn lachwekkende angstige
Fantastische fabelachtige verschrompelde penis.
Ik sta op en ga naar de kleine hete adembenemende badkamer
Ik kijk in de spiegel, ik zie een okapi en een buitenaards wezen
Ik wil Shelly zien
Ik wil Shelly zijn
Of Donna
De actrice die Donna speelde liet haar gezicht mismeesteren
Door een dozijn Litouwse chirurgen die niet verwant waren met elkaar
Ze hadden een groepspraktijk boven een kopieerwinkel in Tullahoma, Tennessee
Waar ’s nachts illegale pornofilms met chihuahua’s en minderjarige fagottisten werden opgenomen.
Donna was katachtig, preuts, moralistisch, en seksueel onderdrukt
Donna was een pinnige rechtschapen scholier
Shelly was hitsig, inhalig, zorgzaam en ietwat naïef
Ze was een voluptueuze bijgelovige loonslaaf
Maar uiteindelijk bleek iedereen in Twin Peaks magisch en moordzuchtig en vals en sentimenteel
En wrokkig en verdorven en masochistisch en corrupt en hemeltergend wreed
Goed zo
De documentaire loopt af, de clubleden zijn geen watjes
Ik ben blij dat er duizenden kilometers en een oceaan tussen ons liggen
Als ze echt kwaad worden dan zullen ze eerst de twaalf Litouwse chirurgen aanpakken
En een lesje leren, daarna ongetwijfeld Donna en Shelly
En pas helemaal op het eind de voormalige vrachtwagenchauffeur en mij.
Wij hebben niets verkeerds gedaan
‘Mag ik je prachtige teelballen likken?’ vraag ik aan de voormalige vrachtwagenchauffeur
‘Ja.’
Ik lik naarstig
Tijdens het likken denk ik aan dierproeven
Het is verschrikkelijk, het is schering en inslag
De misantropische antipathieke Bernadette heeft gelijk
Dat ze zich niet laat afleiden door Twin Peaks en motorclubs en prachtige teelballen
Ze is allicht een heldin, een onuitstaanbare dorre bitsige heroïsche zielenpoot
Ze heeft onlangs een trui en een appel van me gestolen, ik vergeef haar.
Ik pijp de voormalige vrachtwagenchauffeur
Hij komt klaar als een man die is vergeten dat hij veel slaag heeft gekregen
Hij klinkt als een succesvolle spreadsheettovenaar met meer dan vijf
Peperdure glanzende onverwoestbare sporthorloges op zijn nachtkastje
Of als een kalme rationele doodeenvoudige poolhaas.