EI 228: Anna Enquist – Naar beneden
Vanaf veilige hoogte inzoomen op de kleine omheinde ruimte, met angst voor de landing. Onder de vijgenboom vervliegt de bezwete schim van het kind tot een onverschillige leegte. Struiken als doorgegroeid kapsel rond een oud gezicht. Geen welkom, geen woord. Bestemming bereikt. Nu thuisraken. Afleiding afschudden. Liggen, niet op je rug met die More...
EI 227: Iduna Paalman – Audit
Er bestaat een groep riskmanagers, ik ben er een van. We komen graag samen in een huis met gematteerde ramen, taxeren de dreigingen, verdelen ons zorgvuldig over de straten. Al op de eerste hoek weet ik een More...
EI 226: Joost Zwagerman – Bestaan
Nochtans belijd ik dat ik, tegen de klippen op, uiteindelijk in Hem geloof. Zijn grootste en finale wapenfeit: Hij is er niet. Hij is de alomvattende afwezigheid. Erg is dat niet. Ik ben er evenmin. Dat schept More...
EI 225: Maud Vanhauwaert – Het stad is open nu
De eeuwen zijn in steen gesleten laag op laag op laag op laag een hermetisch gedicht is deze stad neem een troffel, lees haar traag een meisje uit de middeleeuwen drijft de jaarringen als hoepels voort tot More...
EI 224: Froukje van der Ploeg – GJ 1214B
Ochtend en buiten draaien de kranen voor de nieuwe stad, binnen twee teruggevonden blauwe laarsjes met rode dobbelstenen en planeten van zee met een bevroren bodem. Brandend ijs of winden van glas en op 40 More...
EI 223: Maarten van der Graaff – Residuen
1. ze komt tot vierentwintig 2. andere hotelgasten 3. beletselteken 4. geschiedenis 5. van alles wat je hebt geroken wat er overbleef van iets groters 6. een deel van de inwoners van het stadje is acht jaar More...
EI 222: Shari Van Goethem – er leven spreeuwen onder haar huid
er leven spreeuwen onder haar huid tijdens een van haar slapeloze nachten trekt ze de vogels eronderuit ’s ochtends vind je haar onder veren, botten, bekjes, haar handen onder het bloed, ze kijkt je aan More...
EI 221: Joost Zwagerman – Klaar
Al vroeg had ik het wel gehad met God, Let wel: niet met die in Hem geloofden. Neem alleen al concentratiekampen. Buchenwald, Treblinka, Auschwitz-Birkenau. Wat stellen Gods spindoctors daar tegenover? De More...
EI 220: Hester Knibbe – Gesloten
Voor elk jaar een ring rond je enkel je hals je geweten. Vergeet het eeuwige smeden van mottige banden van cirkels waarbinnen we moeten bewegen of stilliggen stom en onmachtig om op te staan een vuist te More...
EI 219: Anne-Fleur van der Heiden – Er zijn landen waar je niet mag rouwen om een dierbare, dansen
Er zijn landen waar je niet mag rouwen om een dierbare, dansen om het leven te vieren heeft ook de dood in zich Is het leven een hiernamaals, overledenen waarden hebben om door te geven Zoals dit boek van More...
EI 218: Peter van Lier – – Hoeveel schapen nog?
– Drieëndertig? – Altijd meer dan goed voor hem is. Een gepensioneerde boer als vriend leert je principieel veel over het houden van dieren, zoals een tuin vol moes laat weten als More...
EI 217: Hans Verhagen – Ik ben de maker…
Ik ben de maker niet van het gedicht, maar zo ontvankelijk mogelijk d.w.z. van elke tedere connectie ontdaan sta ik totaal ter beschikking van wat zich tot mij richt – als een snaar doortrillende dit tijdsgewricht registreer More...
EI 216: Jabik Veenbaas – het koffertje van oscar mohr
veel leer ik vandaag van oscar mohr oscar mohr die dachau overleefde geholpen door de inhoud van een wit koffertje een boek van seneca een klein potlood en een blocnote met poëziefragmenten samengesteld More...
EI 215: Erik Bindervoet – De dichter heeft nieuwe schoenen
Dromend van een nieuwe organisatievorm van de cultuurwereld schaft de avant-gardist zich een nieuw paar More...
EI 214: J. Bernlef – Jong meisje, slapend
De wimpers vierkant hard en stijf van de mascara gitzwarte luiken voor haar ogen gesloten – ze slaapt de smalle kaak opzij gedraaid het laken laat één schouder bloot waaruit het wonder van een arm More...
EI 213: Kees van Domselaar – De vrije wil
Na de stoot ligt alle beweging op het laken feitelijk vast maar gaandeweg is het goed en aangenaam voor de aard van het spel domweg te geloven in de vrije wil van de bal ____ Dit gedicht gaat natuurlijk More...
EI 212: Peter Knipmeijer – Utrechts sonnet
Het najaar valt en wolken drommen samen De vogels trekken naar het zuiden toe Ik weet nog dat ze in de lente kwamen En hoe de tijd vervloog, het maakt me moe Ik weet nog dat ze in de lente kwamen Vanuit het More...
EI 211: Laurine Verweijen – O alle vrouwen die ik nooit zal kunnen zijn
O alle vrouwen die ik nooit zal kunnen zijn ik zie hun glazen lijven voorovergebogen in het water hun ranke handen in de zilvervolle blikkering raspend over houten planken het ritme van de eeuwen – More...
EI 210: Lies Van Gasse – Een geest met televisiehanden
Soms valt er niets te delen, dan ren je door de tijd, een mooie tijd met melk en sokken, vol van spijt en giet je in de pot wat anders kan en slapen, als een otter op je rug en slapen, wendbaar als een kat en More...
EI 209: Daniёl Vis – mijn moeder
1. mijn moeder die een patroon uitknipt en op de stof legt, ze weet waar ze moet knippen. haar handen en de schaar in haar hand hebben een doel, bewegen doelmatig. zijn More...
EI 208: Tijs van Bragt – Notities van een niksnut
aan het raam waarin de ondergrondse zon altijd bovenkomt dat bleke kozijn en die hoepel van licht de dagelijkse nood een gedicht aan te vliegen hoe vang je een gedicht bij elkaar als je niets kunt hoelang More...
EI 207: Willem Thies – Imago
zwavelgeel de dode vaandels van de koninginnenpage van thorax tot slippen, de achtervleugels rood aangestipt de slaapbollen knikken in het klaverveld het grasland aan de rand van prikkeldraadstruiken zwarte More...
EI 206: Wiel Kusters – Vroeg donker
Nu wordt het hier in huis opeens zo stil. Ik leef op bladzijden die jij nooit las, maar die ik later nog eens schrijven zal, de laatste eerst: ik weet wat wachten was. Heb je nog oog voor mij? Ik zie je niet dan More...
EI 205: De juiste zwijgrichting – Oren kraken
____ Voor een nummer van vijf minuten is de tekst niet lang. Als ik het wel heb, luidt die: ‘hoe aardplaatverschuivingen in gods oren kraken’. Meest opvallende woord daarbij is natuurlijk More...
