EI 285: Hans Dekkers – Exodos: Het zingen van de beenderen
Shall these bones live? – T.S. Eliot, Ash-Wednesday verderop, in het woud, waar de donder gestopt is, waar de bommen van licht zijn uitgedoofd en opgelost, zingt een merel in de avondschemering het vuur is gesmoord, een enkele verkoolde stam bleef overeind en strekt zich uit naar de sterren het woud drupt na, de aarde dampt, de donkerte More...
EI 284: Mark van Tongele – In wording
Als het water je aan de lippen staat, het ogenblik onverrichterzake ter plaatse trappelt, zonder dekkingstroepen in het duister, houd toch een lichtslinger om de arm. Kroonkruid, aardbeibomen en jeneverbes wedijverend More...
EI 283: Herman Leenders – deemoed
deemoed is een deugd van lage deuren en van boer Bral hij loopt gebogen zoals een dak verzakt door het dragen zoals bomen naar het oosten groeien met diepe kloven in hun schors en ogen als verse wonden in More...
EI 282: Mischa Andriessen – Noach
Dagen achtereen ging hij de verwinterde tuin in, bleef er tot de kou finaal bezit van hem nam en hij verflauwd maar fier ten laatste terug zijn huis binnenkwam, de trap op liep en in de kamer waar zij al More...
EI 281: Jo Govaerts – Op een morgen ….
Op een morgen word ik wakker en ik denk: dit wordt een mooie dag. Ik ruik een brood dat van warmte nog dampt. Ik neem een mes en snijdt het aan. Het hoeft niet meer te zijn, het zou niet meer hoeven zijn More...
EI 280: Yentl van Stokkum – Lezer, ik wil dat je bezeten van mij raakt zoals ik bezeten van Emily ben
hiervoor heb ik meerdere spreuken uitgesproken zie het niet als een dreiging ik beoefen een vorm van magie die uit reproductie bestaat loop steeds dezelfde patronen door dit huis (ook dat is bidden) mijn More...
EI 279: Tania Verhelst – Maaike Kerrebroeck
maaike kerrebroeck is een kleine en een doodlopende straat dat maaike kerrebroeck een straat zou worden, dat had zij niet voorzien dat zij klein zou zijn nog minder maar dat zij dood zou lopen? en allicht was zij More...
EI 278: Babs Gons – ga terug naar je eigen land
ga terug naar je eigen land begroet jezelf bij de grens verwelkom je op je eigen gronden jouw land waar het stof van de aarde de hitte van het asfalt het rumoer van het leven samenkomen in je middenrif ga More...
EI 277: Ryszard Krynicki – Vannacht
… als ein Kranich P.C. Vannacht bezocht ik jou in mijn droom als een kraanvogel. (Je zult het je niet herinneren wanneer je ontwaakt, je kunt het je niet herinneren – de een herinnert zich altijd More...
EI 276: Hans Claus – de gedetineerde en ik
elke dag ontmoeten wij elkaar jij die hier woont ik die hier werk aan de overzijde van een nabij of van een ver verleden aan de zijlijn van het nu wij spelen onze rol met wisselende overgave in tastend ongemak jij More...
EI 275: Anouk Smies – Het monopolie van het prisma
Ik ben de oorlog Een witte zon, een androïde Ik dring binnen als een hinkstapspringende sluipwesp die je botten aanvreet Als je me verlaat vul ik onbeduidende ruimtes Ik leun tegen schuttingen op een buurtfeest Ik More...
EI 274: Hedwig du Jardin – pose
daar staan mijn ouders, op de rand van de afgrond voor de Grand Canyon. de rotsen verbleken bij die kleurrijke mensen, heel even onbewogen vader met zijn casual hoedje op draagt de videocamera als een kind More...
EI 273: Florence Tonk – Repeteren
Meer dan mijn vader moeder, dan bijna iedereen of de mooiste boeken die me troosten omdat ze me weerkaatsen, meer dan de beste delen van mijn lichaam ben jij voor mij die kleine god, met een snee gehaald ik More...
EI 272: Remco Ekkers – Hitte
Bij het verzamelpunt komt hij gewond liggend op de zwarte motorkap zijn hoofd op het bebloede been van de ander. Anderen komen strompelend, uitgeput In de hitte en vallen in de armen van mensen die hen opvangen More...
EI 271: Annemarie Estor – Remedie
De taal is rook, ’t is alchimisterij! Waar is het lam dat naar de nacht verlangt? De rook brandt in uw oog, ’t is alchimisterij! Uw oor, uw oog, ik zeg dat zij in tweestrijd zijn. Kijk scherp naar hoe More...
EI 270: Tjitske Jansen – zonder titel
Juffrouw De Roos liet mijn tekening de klas rondgaan. Het was een wolk op vier lange smalle rechthoeken met een kop en een staartje. Iedereen was het erover eens dat het een goed gelukt schaap was. Een paar More...
EI 269: Wim Kesteloot – 2x Apothekersschaal
In een gedeelde, fluisterzachte zwoele zomerroes Een meet-again van wat was ooit een zielsbegin Zo ligt vertrouwd, in welpvertrouwen Een speelse edeldame, half op hem genesteld Gezonken in een lustgebluste, More...
EI 268: Çağlar Köseoğlu – Brief over gemeenschap
(…) Wij zijn inmiddels veranderd in menselijk kapitaal. We hebben enkel bestaansrecht in verhouding tot onze toekomstige marktwaarde. Gemeenschap is vermoedelijk deels ook een nostalgische reactie op More...
EI 267: Rob Schouten – Eén keer
o sterven o voorbeeldig te uiteindelijk zul je natuurlijk hoe het ook zij en in de loop der tijd je lichaam maar niet van harte van harte niet de wereld hoort niet zonder galmt en verslijt niet tieren nu van wanhoopswoede waardig More...
EI 266: Julien Holtrigter – IJzerwaren
Het is druk in de winkel: reizigers komen orders opnemen. Ze tonen de laatste modellen van krammen, spaden en zagen. Eén heeft een lijm die zo sterk is, dat je de breuk niet meer ziet: hemel gaat naadloos over More...
EI 265: Marjoleine de Vos – Gij kent mij en doorgrondt mijn hart
Er zou een kamer zijn die als je hem betrad vervullen zou wat je niet wist, je diepste wens, nu voor jezelf nog onbekend. Een man ging binnen en werd rijk: zijn liefste broer liet hem fortuin en bodemloze More...
EI 264: Martijn Benders – Mountshannon, 1962 (fragment)
In winterse vracht staan de bomen, rond de schoorstenen bedelt sneeuw. Mist pinkelt even als de ijscowagen stopt om de stijfjes te bevrachten. (…) Uit de monstrans van de cabine een zwarte radio, een been More...
EI 263: F. Harmsen van Beek – ONDUIDELIJKE CORRESPONDENTIE EN DE NADELIGE GEVOLGEN, IN TWEE VERZEN
I Geachte Muizenpoot, Hoe gaat het met U, met mij goed. Wel is alles heel vervelend, als ik voorover lig gebed in mijn gedachten aan U en ben ik ook heel eenzaam. En onderga de lente als een flauwte. Dit More...
EI 262: Roland Jooris – Bijeen
In samenhang eenzelvig weerspannig een deur dan slaat alles weer dicht lippen zeggen wat ze vlezig ontkennen, ze houden een uitbundige inwendigheid voor zich ____ Het woord ‘bijeen’ More...
