EI 357: Marc Tritsmans – In Amerika
1 Ooit ben ik naar Amerika geweest maar eigenlijk ben ik nooit helemaal in Amerika aangekomen want terwijl we nog maar die eerste bocht maakten over de kusten van Zeeland, met de Wester- en de Oosterschelde daar diep onder ons glinsterend in de zon, al dat vertrouwde zand en water, bleef de helft van mijn ziel al haperen aan de vuurtoren van More...
EI 356: Anne Vegter – islemünde
We zijn de erfgenamen van een dorp In ijsselmonde zwom de handelswaar en heette zalm soms draagt de wind een geur ver je geheugen in stel je gezichten voor van hen die jou niet kennen in More...
EI 355: Judith Herzberg – Vliegen
Vliegen spreekt tot de verbeelding, want hoezeer we ook ons best doen, zelf vliegen kunnen we niet. Daarin is de vlieg, die ons kan storen en zo mateloos irriteren, dan toch onze meerdere. Het is de moeite More...
EI 354: Kine Brettschreider – Kant van alleen
la-chen spe-len geluk-kigzijn spe-len zwaai-en kant van alleen zwaai-enzwaai-en kant van alleen zwaai-enzwaai-en kant van alleen zwaai-enzwaai-en la-chenspe-len ge-lukkigzijnspe-len kant van More...
EI 353: Ton van ’t Hof – En toen was de munitie op
En toen was de munitie op en toen stonden we daar Iemand vroeg: Waar schrijf jij jouw gedichten over? Misschien had ik uiteindelijk wel naar tevredenheid kunnen More...
EI 352: Annemarie Estor – Wolcom Yole
Op de zoom van deze dag zijn wij opnieuw ontstaan uit een warme ader en de koude kus van de mistral. We zijn vannacht ontsloten en weer geologisch, maar we hebben nu een kachel en een zintuig voor de tijd. De More...
EI 351: Marinda Pieron – Het Wilgenpad
Ik vertraag mijn Pas op de Plaats waar ik opgroeide Voel weer het gladde essenhout van het wiebelig schoolkrukje Wilgen geknot Ik loop langs het pad Op nieuwe oude grond De specht trilt me ongezien wakker En More...
EI 350: Antjie Krog – wanneer we een dagtocht maken & een wanordelijk gevoel van geluk
In een wereld die van plundering uit elkaar dreigt te vallen, zijn onze handen de redders in nood. Ik vond twee van die ‘reddende handen’ in de nieuwe bundel van Antjie Krog, elk in een ander gedicht. More...
EI 349: Peter van der Velde – Mien Opa
Mien Opa, die het altied aarbaaider west Op een Grunneger bouwboerderaai. Mien Opa zien boer, was stinkende riek, Mor Opa was aarm en kreeg rimmetiek, Want Opa, die kroop deur de klaai. Mien Opa, die het More...
EI 348: Sara Eelen – Sanseveria
Je ligt opgerold op een eenpersoonsbed. In de hoek van de kamer staat een sanseveria die je hebt uitgekozen omdat je ervan weg kan gaan. Sinds enkele dagen trekt de plant meer zuurstof uit de ruimte dan jij. Niet More...
EI 347: Mark Boog – Dichtertje, je woorden zijn maar lucht
Dichtertje, je woorden zijn maar lucht – geen muzenadem, teder ingeblazen, louter leeg, onzalig, kurkdroog razen. Een klerkenwerkje, amper godenvrucht, wat ambtelijk en onwaarachtig dazen. Dichtertje, More...
EI 346: William Carlos Williams / Ad Zuiderent – Pastorale
De kleine mussen hippen losjes rond over de stoep met schelle stemmen hakketakkend over van alles wat hen boeit. Maar wij die wijzer zijn trekken rond ons zelf muren van zwijgen op en niemand weet of we iets More...
EI 345: Iduna Paalman – Bewijs van bewaring
Je hebt een kamer, twee kamers, je vader geeft een cadeau: één rolschaats, naar de andere kun je fluiten. Met wat overblijft kom je net de straat uit je hebt een voorgeschiedenis, je vraagt je af: welke More...
Jaaroverzicht Eerste Indrukken 2022
Download het jaaroverzicht 2022 van de Eerste Indrukken als PDF Uit de inleiding: Het jaaroverzicht van de Eerste Indrukken beleeft dit jaar zijn eerste jubileum. We hebben in de loop van de jaren een team More...
EI 344: Annet Zaagsma – Drempel
Zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ˈdrɛmpəl] Een drempel is een zichtbare of onzichtbare verhoging opgebouwd uit azobé, meranti, vuren, lafheid of leugens. Ook een lucifer kan een drempel vormen. In zijn More...
EI 343: Ester Naomi Perquin – Het bedoelde
Er is een woord voor, al kan ik het niet vinden. Het is een hoog woord, tamelijk hoog tenminste, ten opzichte van de horizon. Zoals je je een oud gebouw herinnert, iets wat tegen de bovenzijde van je geheugen More...
EI 342: Wim Bluemers – Batterie-kinder / Batterij-kinderen
Bangladesh, sloppenwiek Kilamur Dree maol in de wekke komp ter ne vrachwagen vol olde batteri-jen en wordt der estort Op den barg zit moders met kleine kinder Met ne bolle iezer slaot ze de batteri-jen in More...
EI 341: Laura Broekhuysen – voetnoot
–——————– * Op weg naar de supermarkt** zien we struiken vol mondkapjes. ** Ik had nooit de gewoonte More...
EI 340: Bianca Boer – Stilte is een gaatje in geluid
toen jij zo oud was als ik nu en ik nog jouw kind was klonk de wereld anders het eerste wat ik ooit hoorde was het ruisen van jouw bloed het kloppen van je hart van de witte neushoorn leefden toen nog vijfhonderd More...
EI 339: Pieter Boskma – Jongensvuur
Hij was al ruim een jaar aan bed gekluisterd en naderde de honderd. Niks ernstigs eigenlijk, de benen weigerden, ook zitten ging niet meer, die duizelingen hè. Niet meer kunnen werken, niet meer kunnen lopen, More...
EI 338: Hélène Gelèns – een uitgestrekt zandstrand geribd en gegroefd
een uitgestrekt zandstrand geribd en gegroefd alsof het strand met een reuzenkam werd gekamd bijna de kam door het zand kunnen zien ploegen huiswaarts More...
EI 337: Miriam Van hee – quarantaine (8)
hij heeft alles bewaard, aankondigingen van feesten, geboorten en veel overlijdens, verpakkingen, folders van warenhuizen en reisbureaus, hij hanteert, zegt hij, een methode, hij klaagt over tijdgebrek, kijk, More...
EI 336: Ocean Vuong – Houtbewerken bij het eind van de wereld
Een veldje, toen alles voorbij was: het licht van een lantaarn op een plek in het gras. Terug bij zinnen ging ik liggen in die warmte & wachtte tot ik wist. Toen verscheen die jongen, naast mij liggend. Hij More...
EI 335: Astrid Haerens – kamer I
je kan naar de deur lopen en terug en opnieuw naar de deur buiten wacht de ceder jij kijkt hoe de lucht zich vult met lichtgas hoe tegelijk je ogen droog je lichaam geen aanraking verdraagt je kan je schoenen More...
