Delphine Lecompte – Ik wil maar niet krankzinnig worden
Ik wilde gisterenavond bijna mijn aanbeden moeder opbellen En zeggen: ‘Mama, het is zover: ik ben krankzinnig geworden Er is geen weg terug, het is precies zoals ze het voorstellen In tekenfilms en stripverhalen: More...
Delphine Lecompte – De kreupele apotheker en de heidense geitenhoedster
In de lente en de zomer en de herfst van 2014 waren de kreupele apotheker en de heidense geitenhoedster mijn beste vrienden. De apotheker was vijftig, de geitenhoedster was tachtig en ik was een rusteloos More...
Delphine Lecompte – Ontberingen bijna niet verzonnen
De oude kruisboogschutter zal pas helemaal op het einde van zijn leven Vergeten hoe lelijk zijn aartsrivaal Pierre hem heeft bejegend In het hoppeveld, de woorden ‘bejegend’ en ‘hoppeveld’ zijn nu More...
Delphine Lecompte – Brigitte de frivole stiefmoeder met aambeien die me niets bijbracht maar liefhad
Brigitte zag eruit als de wildste meest losbandige minst scrupulevolle dochter van een Moldavische kermiswaarzegster. Dat is een compliment. Brigitte was fijn en meisjesachtig en koket, maar tegelijkertijd More...
Delphine Lecompte – Honing en hoorapparaten
Mijn moeder spreekt over de overstroming die ze veroorzaakte Met een breinaald in haar appartement in de Mageleinstraat lang geleden Er waren twee winkels beneden: een winkel voor heilige berentemmers (honing) More...
Delphine Lecompte – Eten, voedsel, spijzen, kwelling
Ik was een lelijke baby, een schreeuwlelijk. Ik werd geboren toen het sneeuwde en ik huilde constant. Mijn ouders waren weerloze onbeholpen hippies die niet van elkaar hielden. Mijn vader was mager en korzelig, More...
Delphine Lecompte – Denkend aan de zelfmoord van John Berryman
Ik ben de raaf, de wees, de verschrikking Ik ben de vereenzaamde gravin die de sokken van de kinderen wil stoppen Maar de kinderen zijn bang van mij en hun vaders noemen mij een heks En ik ben niets zonder More...
Delphine Lecompte – Paarden, een hatelijke ode
Ik hou van koeien, maar ik kan een weide vol koeien passeren zonder veel acht op ze te slaan. Dat zou me nooit overkomen met paarden. Kom ik voorbij een weide met paarden dan val ik verbijsterd en geschokt More...
Delphine Lecompte – Twijfelachtige hommage aan mijn dokter en aan het leven
Mijn simpele witte hond glijdt uit in de keuken van de oude kruisboogschutter Het uitglijden van dieren is komisch Maar ik voel me schuldig wanneer ik de simpele witte hond uitlach Nu zit ik tegenover mijn More...
Delphine Lecompte – De blaasontstekingen van Rafaël en vele anderen
Ik luister gefascineerd naar de verkeerd gelopen prostatectomie van de struise ex-nachtportier Rafaël. Zijn naam past niet bij zijn lelijke tronie, zijn gelige vingernagels en zijn marginale status. Hij More...
Delphine Lecompte – Ik doe alsof ik slaap
De nachtverpleger doet alsof hij wakker is Met een zaklamp en een krant geselt hij de psychiatrische patiënten Op de voorpagina van de krant staat de neergang van een zwembadmogol Die zich heeft vergrepen More...
Delphine Lecompte – Waarom haten priesters mij?
Priesters haten mij. Instinctief. Op het eerste zicht. Meteen. Meteen zeer rabiaat en onmiddellijk met een grote onverklaarbare grimmige fanatieke verbetenheid. Dat is niet erg christelijk. Het begon reeds More...
Delphine Lecompte – Dromerige rouwmaaltijd met een integere uitbundige messenwerper
Elke nacht kom ik in mijn dromen een integere uitbundige messenwerper tegen Hij is de vader van mijn jeugdidool Rebekka Daldini Meestal zitten we naast elkaar tijdens de rouwmaaltijd Maar we zijn niet bedrukt More...
Delphine Lecompte – De verrukkelijke tragische deerniswekkende zachtmoedige mensen die dieren voederen
Het scheen me altijd tragisch toe, en een tikkeltje lachwekkend: de eenzame gepensioneerde bobijnsters en nederige verslagen meubelmakers die oud brood wierpen naar de ondankbare onverschillige koude autonome More...
Delphine Lecompte – Kale herinneringen en Congolese muntstukken
En toen werden alle vrouwen in het dorp kaal Maar niet zoals na de tweede wereldoorlog Die beelden kende ik maar al te goed, een vrouw gaf boter aan een nazi Alle mannen jammerden en zochten zich een minnares More...
Delphine Lecompte – Ik ben Goudlokje en ik lust er wel pap van
Mijn moeder had een streng grimmig vermanend boek met Engelse sprookjes en nursery rhymes, waaruit ze me soms gespeeld streng en grimmig en vermanend voorlas wanneer ze op bezoek kwam. Goudlokje en de drie More...
Delphine Lecompte – Ik idealiseer de paarden en mijn grootvader
Ik val in slaap en droom dat ik foto’s neem van mijn grootvader Hij leeft nog maar hij is al oud, hij heeft een hekel aan zijn hoge leeftijd En hij flirt houterig met mijn oudste stiefzus die pedant is More...
Delphine Lecompte – Calamity Jane en Camille Claudel
Mijn eerste twee vrouwelijke rolmodellen waren Calamity Jane en Camille Claudel. De eerste leerde ik kennen in het gelijknamige stripverhaal van Lucky Luke. De tweede leerde ik kennen in de gelijknamige film More...
Delphine Lecompte – Een schaar, een lamp, een uitgestorven vogel
De oude kruisboogschutter streelt dromerig een snoerloze heggenschaar Hij is bijna negentig maar de wereld heeft hem nog nooit ontgoocheld Of verveeld, dit is de bouwmarkt en ik zeg luidop: ‘Dodo is een More...
Delphine Lecompte – Kunst of dieren, kunst en dieren!
Mijn moeder hield van kunst en ik hield van dieren. Toen ik tien was en bij mijn moeder en stiefvader ging wonen hing ik mijn slaapkamer vol foto’s van otters, kerkuilen, vleermuizen, fantoomzalmen, Arabische More...
Delphine Lecompte – Kom rode zon kom
Vind je de reliekarm van de heilige Antonius mooi of horrorachtig? Ik weet het niet Ik kijk in de spiegel en ik wil verhuizen Maar ook in mijn volgende woonst zal ik geplaagd worden Door vreetbuien en eczeem More...
Delphine Lecompte – Wim en zijn vleesetende plant en de penis die hij graag tevoorschijn toverde
De vriendschap met Wim was een verplichte aarzelende ietwat wantrouwige vriendschap. Onze moeders waren bevriend en van ons werd bijgevolg hetzelfde verwacht. Wim en zijn moeder kwamen nooit bij ons over More...
Delphine Lecompte – Ode aan de valse melodica en de magere kerel
Ik ben een kind en ik speel Ode aan de vreugde Op mijn valse melodica, ik zit met mijn vader in de kusttram Mijn vader heeft een klappertandende kater en hij zegt: ‘Stop! Je vertedert niemand met die valse More...
Delphine Lecompte – De rat was schattig en waardevol, ik blijf erbij: de rat was schattig en waardevol
Van mijn negende tot en met mijn twaalfde zat ik op een verloederde Gentse stadsschool met een slechte reputatie. De slechte reputatie had vele redenen: meester Willy van het vierde studiejaar was een fiere More...
