LL126: Hava Güveli – Het was avond Het gezicht van vader wit
Het was avond Het gezicht van vader wit Hij zat op de rand van de bruine bank Zijn linkervleugel raakte de rand van de zachte bruine stoffige hoekbank Zijn rechtervleugel de rechterkant ervan Zijn hoofd hing omlaag Zo zat hij op de rand van de bank met zijn dunne ooievaarsbenen Moeder belde mensen in de buurt Er was niemand die thuis was De buurman More...
LL125: Rozalie Hirs – pasgeboren
pasgeboren haarloze handen en de zachte huid tussen oorschelpen gespannen achterhoofdsgat al weer verloren onherroepelijk in het tijdelijke weten verwerkelijk je eindeloos het herhaalbaar mogelijke vernieuw More...
LL 124: Anne Provoost – Monoloog op de trap
Wie heeft jou uitgevonden? Was ik het zelf? Als gesprekspartner ben je wel prettig Welkom dus op mijn planken In mijn theater heeft iedereen het recht om te geloven dat zijn standpunten de enige juiste zijn Waar More...
LL 123: sadà\exposadà – TransDiaMorph (fragment)
sadà\exposadà is geen persoon, noch een auteursnaam, maar de naam van een corpus van teksten. deze naam is geroofd, en gegeven. de stam is sadà, en stamt uit de film l’empire des sens (ai no More...
LL 122: Aly Freije – Opbreken
We nokken af, we rennen onze koppen achterna achter dwarse pupillen huizen nog de weides. Ondertussen schokt de grond, verlaten ratten ons raken duikers gestremd, klappen dorpen in elkaar. Stijgt grondwater More...
LL 121: Martin M. Aart de Jong – Bahasa
Er kleeft iets van een kleur aan taal. Iets waterigs. De kale polders. Je kunt nooit helemaal uitsluiten Dat het gebeurt. Het land is klein. Er zwemmen vissen over. De gaten Van de grens je kunt ze niet.. More...
LL 120: Alexis de Roode – Andere helften
Ik vergeet vaak hoe groot de lucht is waardoor ik ga denken dat hij in een gedicht past. De lucht is makkelijk samen te vatten als een blauw scherfje tussen het bovenste ooglid en het onderste ooglid. De More...
LL119: Jane Leusink – Overwintering in een gerenoveerd stadsappartement
Bijna nooit meer keerden wij terug van foute damesvakanties op dito latten. We zeiden dat nu we ons bijna nooit meer in deze sneeuwvolle kitsch ophielden, we deze hobbel rustig konden nemen: zwarte piste. Knellschuh, More...
LL118: Thomas Möhlmann – Simpele dingen zeggen
Dat je tussen aandrang en bevrediging een pauze kunt inlassen, bijvoorbeeld door taal, dat blaffen of ademhalen helpt in dat soort dingen zeggen was hij goed dat de maan en de zon elkaar als hopeloze liefjes More...
LL117: Anouk Smies – Voorspel
Ik geloof niet in een maakbare wereld en voor ik deze ochtend naar mijn werk vertrek scheur ik waarschuwingsstickers van de natuur Ik trek me terug in geknutselde hutten bij een vuur en creëer de nieuwe More...
LL116: Inge Boulonois – Pictobolleke
Vorige week verscheen Vers gekruid, de tweede lightversebundel van Inge Boulonois. Bovenstaand pictobolleke staat ook in de bundel. More...
LL115: Harry van Doveren – Gelet op de toestand van vandaag
Gelet op de toestand van vandaag neem voorzorgsmaatregelen. Verzeker More...
LL114: Joris Denoo – Thuiskomen, old skool
In mijn tuin ligt een verloren tennisbal. Vroeger had ik geschreven: onze tuin. Er is bijna niemand meer om die op te rapen, iets te roepen en wellicht terug te gooien naar de buren die ook al uitgebloeid More...
LL113: Bert Bevers – Willekeur
Is er een andere kant aan de dingen die ze doen? Is er een andere kant aan de grove belangen van landlieden? Het onverwoestbaar wensen van verten herkennen ze in de trek van vogels. Onderweg op hun reis naar More...
LL112: Astrid Arns – Terug
Nadat mijn moeder zich de deur uitdweilt, de rug gekromd, de sjaal strak om de nek gebonden, zijn wij gescheiden door gras en witte bomen. Ik ga tekeer als een wolvin, dorst spreekt uit mijn schreeuwen. Angst More...
LL111: Delphine Lecompte – Naargeestig moedergedicht met lama’s
Mijn gebrek aan terughoudendheid bracht me hier Een gesloten pretpark, de norse lamaverzorger, de stal Bezaaid met taaie slijmen en suikerspinstokken, denk vooral niet Dat ik bang ben, ik kan nooit meer bang More...
LL110: Jürgen Smit – je zet er geen titel boven
je zet er geen titel boven omdat het over moeder gaat het gezicht dat langzaam onder water verdwijnt dat je het geluid van de fluitketel mist het gepeuter aan postzegels ___ Foto door Kasper Vogelzang Jürgen More...
LL109: Martijn den Ouden – tijdens onze reis naar Roemenië
tijdens onze reis naar Roemenië reden we vijf vlinders dood hun vleugels scheurden open op de voorruit het maakte geen geluid vlinders vliegen alsof ze dronken uit de hemel zijn gevallen roekeloos en geil ___ Foto: More...
LL108: Anouk Smies – De mens zou de mens niet zijn
Uiteindelijk cremeert ons brein tot vinexwijk Ons voorhoofd een plein vol ribdunne vrouwen De lucht een barstende zak zwart Duits bier Uit een kurkdroge Messiaanse strot stoft okergeel zand waarin iemand More...
LL107: Sylvie Marie – ik had het moeten weten
ik had het moeten weten: zand waarop niet te bouwen valt deugt ook voor begraven niet. hoeveel lagen bijvoorbeeld zijn er nodig voor jou? ik begraaf je roep luid vaarwel vaarwel en begraaf je en begraaf je maar More...
LL106: Paul Bogaert – Jong en oud gebruikt
Jong en oud gebruikt de vlinderslag de hele dag door. Krijg zo nog maar eens iets aandachtig gelezen! Waarnemers verklaren de plaag door een teveel of een tekort aan structuur. De hinder wordt live in kaart More...
LL105: Rozalie Hirs – verschijn en wezen
de wereld waarin je bent — geboren nu — bevat nogal wat dingen — deze en gene — hebben gemeen met elkaar dat ze verschijnen met dit waarnemen van jou — je zus broer of hond — niets verschijnt More...
LL104: Sylvia Hubers – Ribben tellen
Ik tel de ribben van mijn kamer. Eén twee drie vier vijf zes zeven acht negen tien elf twaalf. Acht horizontaal, vier verticaal. Ineens voel ik me heel erg opgesloten tussen die twaalf rechte lijnen. En More...
LL103: Arnoud Rigter – ze smijten hier met marmeren ganzen
ze smijten hier met marmeren ganzen More...
