LL127: Annet Zaagsma – Je leeft in een illusie van wildernis
Je leeft in een illusie van wildernis
reserveert op een mooie zondag ad hoc
een tijdslot in een bos
in de hoop dat dan alle figuranten klaarstaan
binnen de lijntjes natuurlijk
alles daarbuiten heet onkruid
je tolereert alleen laagfrequente overlast
geen exoten, wolven of wintersterfte
verblijft het liefst in plastic dozen
waar omgaan met modder
een cursus is op het kinderdagverblijf
je wilt veilig de wind op je wangen
leren lachen in drie maanden
pleiten voor meer traagheid
maar het getij en de maan
zijn vreemdelingen voor je
verhuld in sanitaire producten
zoek jezelf een weg naar buiten
proef je eigen bloed
op straat slaat de natuur terug
tussen de tegels
geen paniek als straks konijnen moeten kunnen graven
mos op de auto groeit als hij stilstaat
Annet Zaagsma schrijft poëzie in het Nederlands en soms in het Fries. Ze publiceerde eerder twee dichtbundels: Een mooier woord is vuurgevaarlijk (2019) en Ongedierte dat niet bevriest (2020). Daarnaast zijn haar gedichten gepubliceerd in Meander Magazine, Neerlandistiek.nl, Roer, Ensafh (Friestalig), De Optimist en in diverse verzamelbundels. Ze won een aantal prijzen waaronder de Schrijverspodiumprijs 2019, is aangesloten bij Klimaatdichters en lid van dichtgroep Dichters van de Eerste Verdieping.
Bovenstaand gedicht staat in Opgelet. Het materiaal moet ademen, haar derde dichtbundel die deze week is verschenen.