LL107: Sylvie Marie – ik had het moeten weten
ik had het moeten weten: zand waarop niet te bouwen valt deugt ook voor begraven niet. hoeveel lagen bijvoorbeeld zijn er nodig voor jou? ik begraaf je roep luid vaarwel vaarwel en begraaf je en begraaf je maar de bergen wandelen hier, worden heuvels, vlaktes, dalen, vlaktes, heuvels en weer bergen, verderop. ik heb geprobeerd je te verbergen, More...
LL106: Paul Bogaert – Jong en oud gebruikt
Jong en oud gebruikt de vlinderslag de hele dag door. Krijg zo nog maar eens iets aandachtig gelezen! Waarnemers verklaren de plaag door een teveel of een tekort aan structuur. De hinder wordt live in kaart More...
LL105: Rozalie Hirs – verschijn en wezen
de wereld waarin je bent — geboren nu — bevat nogal wat dingen — deze en gene — hebben gemeen met elkaar dat ze verschijnen met dit waarnemen van jou — je zus broer of hond — niets verschijnt More...
LL104: Sylvia Hubers – Ribben tellen
Ik tel de ribben van mijn kamer. Eén twee drie vier vijf zes zeven acht negen tien elf twaalf. Acht horizontaal, vier verticaal. Ineens voel ik me heel erg opgesloten tussen die twaalf rechte lijnen. En More...
LL103: Arnoud Rigter – ze smijten hier met marmeren ganzen
ze smijten hier met marmeren ganzen More...
LL102: Sasja Janssen – Flatterzunge
Met een jonge god onder ziekwitte lakens toen je hoorde dat jij het was en hij struikelde alle trappen af. tödö tödö tödö tölö tölö tölö En je kocht een kalfje om wat levends in huis te hebben, More...
LL101: Ellen Deckwitz – over Arno’s moeder
op een ochtend word je gebeld en krijg je van de voeten nauwelijks de tijd om nog laarzen aan te doen of hup daar ga je al de deur uit en het sneeuwt daar en het vriest daar zo hard dat je vingertoppen de More...
LL100: Astrid Lampe – naakt schudt de pelsjager
naakt schudt de pelsjager het stoffige imago af en ook het ambitieuze lichtplan kan op de schop voor de duur van een digitale detox ontduiken we de lange arm van de koffiecultuur die voorbij de versteende More...
LL99: Martijn Benders – Hoeveel wisselingen van de wacht nog
Hoeveel wisselingen van de wacht nog, hoeveel transfiguraties. Hoe weerlijk moet ik zijn voor een stukje respijt? Hoeveel onvergankelijke zinnen, hoeveel kenteringen in mijn lijf, om met jou in de schemering More...
LL98: Jonathan Griffioen – Als een dodokolonie
Het dashboard krult op in de rode Mazda 626 uit 1990 waar ik met Jimmy uit voortkom, waar ik plots uitspring. – Ik rol door het donker met mijn cv, mijn arme cv die hapert als de straatverlichting, krabbel More...
LL97: Esther Jansma – Waarom we hier zijn
Het meest onlogische van spul is bewegen, bladeren openvouwen, het in de grond verankerde lichaam zonder uitzicht op verhuizen met de zon mee draaien loskomen uit de aarde, uit een omhelzing vallen zonder More...
LL96: Inge Braeckman – Een boeket van blauweregen
Een boeket van blauweregen. Rillend in een prille zomeravond. Ik hoor uw voetstappen op het pad. De tuin verkennend op wat geen geheimen kent. Rozig licht dat tegen de avond aanschurkt. Een wind zacht aan het More...
LL95: Alain Delmotte – Negen levens
Warhoofd probeert die alle uit 1 Het eerste bracht je door met geboren worden. Door nooit geboren te zijn. Een leven dat je nu nog leeft hoewel het verdween. 2 Voor het tweede ontbrak het je aan More...
LL94: Luuk Gruwez – Hydrocefalus
Zelf lijkt zij zoveel kleiner dan zij is, zoals zij daar te bedelen staat in de Calle Francisco Madero. Ik onderweg naar de murales van Diego Rivera in een streng bewaakt Palacio Nacional. Vóór haar wat More...
LL93: Ingmar Heytze – Wederopstanding
Je wilt terug en vraagt me of ik iets kan doen maar ik ben overal al weg behalve hier, ik vlucht naar voren zoals iedereen. Straks zijn we nergens meer. Je stuurt gedichten waarvan wordt gefluisterd dat ze zonder More...
LL92: Martin Reints – Lucebert als visser
Het toneel is begonnen en op komt Lucebert, in de kleding van een visser en hij priemt zijn nog niet opengevouwen waaier vooruit als een afstandsbediening: daar! daar! in de waaier, nog dichtgevouwen: een More...
LL91: Serge van Duijnhoven – Geen kettingen meer
Geen kettingen meer ken ik de ziel niet wil ik de ogen ken ik de nek niet wil ik de mond wee wie ooit zinderend van ziel versmolt wee wie ooit zoals de wereldzee verdroogde schroomvallig geven we ons over lopen More...
LL90: Maud Vanhauwaert – De wolken
De wolken Zijn als lege tekstballonnen De goden Hebben weer niets te zeggen ___ Maud Vanhauwaert is schrijver en tekstperformer. Haar debuutbundel Ik ben mogelijk verscheen in 2011 bij Querido en More...
LL89: Jan-Willem Anker – De rastaman in parka en housebroek
De rastaman in parka en housebroek is mijn vereenzaamde buitenvriend. Het blauw van de hemel geeft niet aan hem af, onbeschimpte schim? Wie hem nakijkt, zijn wandelgang is spoorloos afslaan om de hoek, heel More...
LL88: Elly de Waard – Galactische moeder
GALACTISCHE MOEDER Ik zag de onverbiddelijke zon opeens de moeder zijn van haar planeten Als ouder van een hele schaar verfrist zij zich elke elf jaar van pool tot pool en slaat het stroomvlak van haar mantel, More...
LL87: Alfred Schaffer – Op weg naar het casino
Op weg naar het casino Vandaag ben ik mijn eigen passagier. Achter in de kofferbak mijn smoking en mijn kapitaal. Mijn tanden geven in het donker licht. Mijn huidskleur contrasteert met alles wat ik niet More...
LL86: Idwer de la Parra – Merope
Merope Ik ben het die groeit, verhardt en weer tot aarde breekt, een houten lepel die de sterren roert en de gevolgen warm serveert. Was het uit medelijden dat je om me gaf? Voor jou leef ik te veel met tijd, More...
LL85: Frans Budé – Schilder aan het werk
Het wellen van de kleuren – warm en intens beweegt het uitzicht voor zijn ogen, voordat astrant de avond aantreedt, pas tegen het ochtendgezang weer vertrekt. Soms wil hij een berg uithoren, elke ruis verlegt More...
LL 84: Tonnus Oosterhoff – De dood houdt ermee op
De dood houdt ermee op, hij of zij kapt ermee. Het is een uitgemaakte zaak, ik heb een uitgezaaide levensverwachting. Nee. Ja. We zitten vast aan veel te korte levens, Mickey Mouseballonnen aan een touwtje. De More...
