Delphine Lecompte – De twee lankmoedige duivelse zelfgenoegzame mannen genaamd Marcus
In 1997 leerde ik twee zachtaardige bebaarde sardonische ex-alcoholistische vijftigjarige mannen kennen. Ze heetten allebei Marcus. Schriele Marcus en robuuste Marcus. Ik was negentien jaar en op de dool. Beide mannen waren getrouwd, maar het was enkel de vrouw van robuuste Marcus die verdroeg dat ik in hun zetel in de woonkamer bleef slapen. More...
Delphine Lecompte – Kinderen zijn de beste zelfmoordenaars
Het hiernamaals zal een verschrikking zijn: Geen parasols, geen landschildpadden, geen woordspelingen Over seks, geen grint, geen zeemvellen, geen zwarte jeeps, Geen meeuwen, geen maskers, geen paddenstoelen En More...
Delphine Lecompte – Landlopers, verrukkelijke walmende weerbarstige wonderschone landlopers
‘Madarose.’ Zo sprak mijn eerste landloper mij aan. Was het een vloek, een toverspreuk? Het Bulgaarse woord voor ‘aalmoes’? Maar hij had het woord zo zacht uitgesproken. En hij zag er te fier uit More...
Delphine Lecompte – In de buurt van vissen
Ik neem al mijn grote verkeerde beslissingen In aquatische dierentuinen In de buurt van vissen, kwallen, otters, pinguïns en zeeanemonen Ik besliste om kortademig te zijn In de buurt van een solitaire kubuskwal Ik More...
Delphine Lecompte – Ga naar buiten, Fientje, ga naar buiten
Tot en met mijn negende woonde ik bij mijn gulzige onstuimige gastvrije geperverteerde grootouders in De Panne. Hun grote witte huis lag vlakbij de duinen, en ik was dan ook meestal daar te vinden. Binnen More...
Delphine Lecompte – Ik ben als een astronaut zo verdoemd
Ik ben als een astronaut zo blij Een astronaut die succesvol op de maan landde Enkele decennia geleden En die vandaag oververzadigd incontinentiemateriaal draagt En applaudisseert voor zijn kleindochter die More...
Delphine Lecompte – Het jaar van de zelfverminking
Het jaar 2000 was het jaar van de zelfverminking, althans voor mij. In de kunstschool had ik wel al eens sneden gemaakt in mijn arm met linomesjes, en nog later met de veiligheidsspelden die mijn rugzak versierden. More...
Delphine Lecompte – Cynische Stella en Spraakzame Lampion, leer me jongleren
‘Cynische Stella, leer me jongleren!’ ‘Je bent te oud.’ ‘Spraakzame Lampion, leer me jongleren!’ ‘Je bent een beest, ik zag nog nooit een beest jongleren.’ Cynische Stella en Spraakzame Lampion More...
Delphine Lecompte – Pasen met Diana Ross en een sadistische hoefsmid
Na het vrolijke kameraadschappelijke koesterende lommerrijke gekkenhuis van Knokke werd ik overgeplaatst naar een strenge moderne harteloze psychiatrische setting gelegen naast een industrieterrein net buiten More...
Delphine Lecompte – De oude kruisboogschutter en de zwartgallige rammenas
De mislukte berentemmer likt bedaard aan een raketijsje En zegt: ‘Ik had een moeder die elke dinsdagmiddag Haar labia liet vertroetelen door een pafferige limonadetycoon Die altijd een pluchen honingdas More...
Delphine Lecompte – De dag voor ik aan de slag ging in de supermarkt
Na dertien vernederende sollicitatiegesprekken in Brugse kantwinkels en brasseries die me niet wilden aannemen omdat mijn haar te vettig was en mijn motoriek te hortend, had ik eindelijk werk gevonden in More...
Delphine Lecompte – Vandaag ben ik een simpele vrouw
Vandaag drink ik limonade, bijna koud Ik kijk naar primitieve bouwtechnieken op het televisiescherm De voormalige vrachtwagenchauffeur zit naast me, zalig Hij wil weten of de pit van een mango giftig is ‘Waarom More...
Delphine Lecompte – Oh oh oh Irene, tragische wrattige drankzuchtige versleten Waalse vamp
Irene was op de vlucht. We mochten haar familienaam niet weten. Haar man was een gewelddadige Waalse olieslager die soms huurmoorden opknapte voor de Albanese hormonenmaffia. Hij had een indrukwekkende verzameling More...
Delphine Lecompte – Iedereen verdient genade
‘Iedereen verdient genade Behalve de kindermoordenaar van de Koffiestraat te Jabbeke,’ Zegt de voormalige vrachtwagenchauffeur verrassend vinnig Ik vraag: ‘Waarom verdient de kindermoordenaar van de More...
Delphine Lecompte – Fientje de lamlendige actrice, de heks
Mijn moeder was een kindsterretje geweest. Van haar vierde tot en met haar twaalfde werd ze aanbeden en geëxploiteerd. Haar karakter ging voorgoed om zeep. Toen ik opgroeide in De Panne bij mijn grootouders More...
Delphine Lecompte – Omaha bijna zien en bijna sterven
Een kermiswaarzegster heeft ooit voorspeld Dat ik vermoord zou worden in Omaha Ik zou vermoord worden door een Moldavische oogarts In een hotelkamer, zijn hotelkamer Eerst zouden we goed opschieten, champagne More...
Delphine Lecompte – Blind kind
‘Ik zie almaar slechter,’ zei ik op een avond tegen mijn moeder. Ik was tien en wilde een bril dragen. De meeste schrijvers droegen een bril en ik wilde koste wat het kost een schrijver worden, en pientere More...
Delphine Lecompte – Krankzinnigen houden binnenskamers hun jas aan, nagellak en carnaval en hertenragout
‘Ravioli en keukensherry, ravioli en keukensherry, ravioli en keukensherry Meer is me niet bijgebleven van 2016,’ Zegt de ontslagen kraanmachinist somber We zitten op het dak van de hertenragoutfabriek Sprookjesachtig More...
Delphine Lecompte – Mijn vader op het podium
Ik was nooit trots op mijn vader. Als kind schaamde ik me voor hem. Om de twee weken kwam hij me bezoeken in De Panne waar ik werd opgevoed door mijn gulle uitbundige onstuimige onorthodoxe grootouders (zijn More...
Delphine Lecompte – Ik rook een letterlijke vredespijp
Ik wacht op een hartverwarmende anekdote uit Santa Monica Anekdotes uit Santa Monica zijn bijna altijd hartverwarmend Anekdotes uit Santa Monica gaan over krokodillen, pooiers Chantage, galanterie, witte More...
Delphine Lecompte – De profeet met de blonde pruik en de kogel in zijn buik
Tijdens mijn kindertijd in De Panne was Jezus Christus de man die op ieders lippen lag. Ik leerde van Hem houden. Eerst was er weerstand en opstandigheid, maar Jezus was zo ontzettend dapper en humoristisch More...
Delphine Lecompte – Vuurwater en kwelspelen
De ontslagen kraanmachinist leest een boek Over arctische gemeenschappen die verwoest werden Door incest en vuurwater, vooral door vuurwater Ik sta als een spook in de woonkamer van de ontslagen kraanmachinist Ik More...
Delphine Lecompte – Touwen zat
Mijn eerste touw was geen springtouw, maar het koord van een zelfmoordenaar. De zelfmoordenaar was niemand minder dan de racistische fietsenmaker van de Meeuwenlaan in De Panne. Het was Pasen en de ganse More...
Delphine Lecompte – Paniek, gehaktbal, zigeunerkind
Ik kreeg mijn eerste paniekaanval toen de racistische meester Willy Onze klas het spijsverteringsstelsel probeerde uit te leggen Van mond tot en met aars Het was een gehaktbal, het voorbeeld was een kinderachtige More...
