EI 298: Gerry van der Linden – Van A naar Z en zo voort
Een vogel aan de kant van de weg slaat zijn vleugels regen ploft kraters in de wei een wolk blijft hangen voor het raam schuift mij achteloos opzij er zit ritme in de lucht (de route is kort de reis duurt lang). Een gedichtje van negen regels is zo voorbij. We kunnen als lezers meerdere redenen hebben om het langer te laten duren. Bijvoorbeeld More...
EI 297: Annemarie Estor – Schaam je niet voor je spuug
Schaam je niet voor je spuug! En schreeuw het in het gezicht van het Noorderlicht! Mensen zijn prutsers, prutsers met plannen, prutsers met potsierlijke plannen in dreunende bulldozers! Ga tekeer! Tegen de More...
EI 296: Judith Herzberg – In de la
In de la waar hopla’s lagen lag een laagje opgehoopt, toen maar Hopla la gedoopt. Het plezier in de taal spat van dit kleinood af. Herzberg heeft ooit zelf de ‘hopla’ geïntroduceerd, een klein vier- More...
EI 295: Alicja Gescinska – Strijd
Uit een glas drinken lukt niet meer. Je moet staan, omdat je niet meer weet Hoe je op een stoel zou moeten zitten. De eenvoud is je te complex geworden. Banale daden zijn huzarenstukjes, Staaltjes van kunde More...
EI 294: Eva van Manen – drumbeat 32
Ik ben nu een maand ziek de wereld al eeuwen de bomen zijn al groen ik stel me zo voor dat ik ziek met een reden iets stelt me vragen dat wat achter ons toch als reïncarnatie in de wind klinken stemmen ze More...
EI 293: Charlotte van den Broeck – Doen alsof een steen een vrucht
een vrouw heeft treur in haar maag schraapt een nectarinepit ze legt zich bolvormig in nabootsing van een vrucht om het binnenste houdt de goudwespen op afstand wast in het wijde oog van de middag ze heeft More...
EI 292: Hans Faverey – Avond; het klein
Avond; het klein geritsel in de struiken heeft een aanvang genomen. Voorzichtig begin ik de dag te prijzen: helderheid waarin ik overeind bleef, hitte waarin ik mij heb bewogen. Als straks het vliegtuig van tien More...
EI 291: A.H.J. Dautzenberg – Een wandeling in Mei (fragment)
De sprong over het prikkeldraad. De scheur en de schram. De trots die het schoolplein transformeert tot een theater. Het geworstel door het stekelige struweel dat de bosrand beschermt tegen wandelaars. De More...
EI 290: Anne Broeksma – Polytheïstische gezangen (I)
’s ochtends rol ik uit bed en breng een groet aan de God van het Wakkere door mijn ogen met mijn handen open te sperren en te staren naar de lucht gisteren verscheen hij aan mij in de vorm van een ekster een More...
EI 289: Tijl Nuyts – Meiser (18:18)
Certaines arrivent à s’élever comme de la vapeur Romeo Elvis feat. Angèle ‘J’ai vu’ Het litteken dat ze achterlaat wanneer ze uitstapt. We eten onrijpe bananen die troost moeten suggereren, gaan More...
EI 288: Sasja Janssen – Ik roep je aan
Ik roep je aan, want de kauwen negeren mij op een tak afstand van hier geen enkele keer landen ze op de veranda, geen moment vangt hun kaaloog mijn bestaan, ook de reiziger voor de gevangenis drie More...
EI 287: Frans Kuipers – zonder titel
Blauw is het witte paard waarop men naar hier kwam gevlogen. Dubbeldroef en blijblinkend de ogen waarin Al zich komt baden. De wolk is mijn rots, zoveel is zeker, de taal mijn materiaal, mijn voornaamste More...
EI 286: Stefan Hertmans – Fleurs de courgette
Ik sneed ze dik de schil glimmend van huid en wat eronder week te wachten zat het mes dat langs zijn greep vergleed naar hout dat wacht en slorpt alsof die gele bloem op haar koelgroene vinger naar iets kon More...
EI 285: Hans Dekkers – Exodos: Het zingen van de beenderen
Shall these bones live? – T.S. Eliot, Ash-Wednesday verderop, in het woud, waar de donder gestopt is, waar de bommen van licht zijn uitgedoofd en opgelost, zingt een merel in de avondschemering het More...
EI 284: Mark van Tongele – In wording
Als het water je aan de lippen staat, het ogenblik onverrichterzake ter plaatse trappelt, zonder dekkingstroepen in het duister, houd toch een lichtslinger om de arm. Kroonkruid, aardbeibomen en jeneverbes wedijverend More...
EI 283: Herman Leenders – deemoed
deemoed is een deugd van lage deuren en van boer Bral hij loopt gebogen zoals een dak verzakt door het dragen zoals bomen naar het oosten groeien met diepe kloven in hun schors en ogen als verse wonden in More...
EI 282: Mischa Andriessen – Noach
Dagen achtereen ging hij de verwinterde tuin in, bleef er tot de kou finaal bezit van hem nam en hij verflauwd maar fier ten laatste terug zijn huis binnenkwam, de trap op liep en in de kamer waar zij al More...
EI 281: Jo Govaerts – Op een morgen ….
Op een morgen word ik wakker en ik denk: dit wordt een mooie dag. Ik ruik een brood dat van warmte nog dampt. Ik neem een mes en snijdt het aan. Het hoeft niet meer te zijn, het zou niet meer hoeven zijn More...
EI 280: Yentl van Stokkum – Lezer, ik wil dat je bezeten van mij raakt zoals ik bezeten van Emily ben
hiervoor heb ik meerdere spreuken uitgesproken zie het niet als een dreiging ik beoefen een vorm van magie die uit reproductie bestaat loop steeds dezelfde patronen door dit huis (ook dat is bidden) mijn More...
EI 279: Tania Verhelst – Maaike Kerrebroeck
maaike kerrebroeck is een kleine en een doodlopende straat dat maaike kerrebroeck een straat zou worden, dat had zij niet voorzien dat zij klein zou zijn nog minder maar dat zij dood zou lopen? en allicht was zij More...
EI 278: Babs Gons – ga terug naar je eigen land
ga terug naar je eigen land begroet jezelf bij de grens verwelkom je op je eigen gronden jouw land waar het stof van de aarde de hitte van het asfalt het rumoer van het leven samenkomen in je middenrif ga More...
EI 277: Ryszard Krynicki – Vannacht
… als ein Kranich P.C. Vannacht bezocht ik jou in mijn droom als een kraanvogel. (Je zult het je niet herinneren wanneer je ontwaakt, je kunt het je niet herinneren – de een herinnert zich altijd More...
EI 276: Hans Claus – de gedetineerde en ik
elke dag ontmoeten wij elkaar jij die hier woont ik die hier werk aan de overzijde van een nabij of van een ver verleden aan de zijlijn van het nu wij spelen onze rol met wisselende overgave in tastend ongemak jij More...
EI 275: Anouk Smies – Het monopolie van het prisma
Ik ben de oorlog Een witte zon, een androïde Ik dring binnen als een hinkstapspringende sluipwesp die je botten aanvreet Als je me verlaat vul ik onbeduidende ruimtes Ik leun tegen schuttingen op een buurtfeest Ik More...
