EI 339: Pieter Boskma – Jongensvuur

  Hij was al ruim een jaar aan bed gekluisterd en naderde de honderd. Niks ernstigs eigenlijk, de benen weigerden, ook zitten ging niet meer, die duizelingen hè. Niet meer kunnen werken, niet meer kunnen lopen, niet meer kunnen lezen, tja, daar lag hij dan. Ik verzin verhalen, vertelde hij, of zing liedjes in mijn kop, soms merk ik geschokt dat More...

by Pieter M. van Sterkenburg | Published 10 maanden ago
By Jeroen van den Heuvel On maandag, november 14th, 2022
0 Comments

EI 338: Hélène Gelèns – een uitgestrekt zandstrand geribd en gegroefd

              een uitgestrekt zandstrand geribd en gegroefd       alsof het strand met een reuzenkam werd gekamd   bijna de kam door het zand kunnen zien ploegen huiswaarts More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, oktober 31st, 2022
0 Comments

EI 337: Miriam Van hee – quarantaine (8)

  hij heeft alles bewaard, aankondigingen van feesten, geboorten en veel overlijdens, verpakkingen, folders van warenhuizen en reisbureaus, hij hanteert, zegt hij, een methode, hij klaagt over tijdgebrek, kijk, More...

By Dietske Geerlings On maandag, oktober 24th, 2022
0 Comments

EI 336: Ocean Vuong – Houtbewerken bij het eind van de wereld

  Een veldje, toen alles voorbij was: het licht van een lantaarn op een plek in het gras. Terug bij zinnen ging ik liggen in die warmte & wachtte tot ik wist. Toen verscheen die jongen, naast mij liggend. Hij More...

By Jeroen van den Heuvel On maandag, oktober 17th, 2022
0 Comments

EI 335: Astrid Haerens – kamer I

  je kan naar de deur lopen en terug en opnieuw naar de deur buiten wacht de ceder jij kijkt hoe de lucht zich vult met lichtgas hoe tegelijk je ogen droog je lichaam geen aanraking verdraagt je kan je schoenen More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, oktober 10th, 2022
0 Comments

EI 335: Anne Provoost – De wereld op zijn einde

  Kunst, eerwaarde heren en dames, zal de wereld op zijn einde niet maken op zijn einde, als het allemaal is afgelopen de aarde stil wordt na de klank van cimbalen zal er een pluim ontstaan een waaier van gruis More...

By Dietske Geerlings On maandag, oktober 3rd, 2022
0 Comments

EI 334: Jacobus Bos – De zoon

  Over de zee rennen wolven het strand op. Oorlogsschepen aan de horizon. Onder een hartstochtelijk heldere hemel de walvissen waar de jagers al dagen met hun harpoenen naar zoeken. Tot hij opstaat en valt More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, september 19th, 2022
0 Comments

EI 333: Willem M. Hoyer – Triomf van de cent

  Uit de weg vervelende cent Stop met dat gezeur, houd je mond, Jij bent van koper, smerig, zwart, Jij bent niets waard. Ik, ik ben zuiver zilver, Ik ben een nieuwe gulden, blank. Ik glim zo mooi Dat ieder More...

By Maarten Visscher On maandag, september 12th, 2022
0 Comments

EI 333: Esohe Weyden – Geweven

  ik droeg een vrouw die niet bij mij paste de kwellende dagen trotseerde ik met moeite mijn lenigheid verloor ik bij het verstrijken van de weken tot ik op een logge bebouwing uit de jaren dertig leek waar More...

By Jeroen van den Heuvel On maandag, september 5th, 2022
0 Comments

EI 332: Harry van Doveren – OP DE MARKTRUÏNE EEN DRIEWIELIGE UIENHANDKAR

  <—————————— geworpt. weegt.verworpt. afvalt. teveelt. onbruikbaart.Paard. ietst.   —————|—————- te More...

By Dietske Geerlings On maandag, augustus 29th, 2022
0 Comments

EI 331: Jonathan Griffioen – (zonder titel)

  de (trechter op het hoofd dragende) psychikus staat een gat te boren in het hoofd van de man die niet kan maar wel wil werken die het moment dat de kei uit zijn kop is gehaald zal More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, augustus 22nd, 2022
0 Comments

EI 330: Nachoem M. Wijnberg – Eromheen

  Veel van Menno’s gedichten staan om één zinnetje heen – zoals omstanders om een geluk – vaak een halve regel, het juweel, makkelijk om te lezen, want hoe eroverheen te lezen? Maar hij schreef More...

By Peter Swanborn On maandag, augustus 15th, 2022
0 Comments

EI 329: Maria Barnas – De wolven grommen onder de tafel

  De wolven grommen onder de tafel. De dierbaren en de doden staren je aan en blijven staren wanneer je ze omdraait als speelkaarten waar je iets van verwacht. Je neemt een naald en verblindt ons een voor een. De More...

By Dietske Geerlings On maandag, juli 25th, 2022
0 Comments

EI 328: Jane Leusink – Proloog

  Wij kraanvogels in de stilte van wiegende waakzaamheid van bocht, van wolk, van het kapen van ruimte, drijven metgezellen evenwijdig met ons mee, wij zien naast ons de ander, zien haar die wij delen met de More...

By Peter Swanborn On maandag, juli 18th, 2022
0 Comments

EI 327: Esther Jansma – Er was eens een zij die een het had

  Ze mocht het weer slaan van zichzelf. Ze denkt dat het een hersenschudding heeft. En ja, de klappen lieten er van alles in achter: een dreinend gefluit, een beschamend hoge gil en meer van die ruis waarop More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, juli 11th, 2022
0 Comments

EI 326: Marie Claus – Tot nu toe gaat alles goed

  Pas op, hier huizen draken. Daar besluipt een wolf een lam. Ik hoef er niet naar te kijken, toch doe ik het steeds weer. Ik druk niet op pauze, bijt hard in mijn hand. Ik merk aan alles dat ik God over de More...

By Peter Swanborn On maandag, juli 4th, 2022
0 Comments

EI 325: Mustafa Stitou – De Steden 7

  De jongen wiens leven mijn dood vervangt heeft zich achterover in de haag laten vallen zijn blinddoek in zijn mond gepropt zijn gezicht begraven in zijn bevende handen — hij kan zich niet overgeven aan More...

By Dietske Geerlings On maandag, juni 27th, 2022
0 Comments

EI 324: K. Schippers – Beek op de vlucht

  Is de beek er wel? Foto’s ter plekke, daar stroomt hij zonder ze te raken. Hele contactvellen, tientallen foto’s achter elkaar, met een lichte zwenking ontkomt het water aan z’n negatief. Er is hier More...

By Jan de Jong On maandag, juni 20th, 2022
0 Comments

EI 323: Maud Vanhauwaert – Oude zussen

  Ik vraag haar tot wanneer precies was elk meer een zee waren ’s nachts de maan en die mond nog een Wanneer groeiden wij, takken in die eeuwenoude boom van elkaar weg, geweien van een hert – eenheid More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, juni 13th, 2022
0 Comments

EI 322: Giselle Ecury – Dividivi

  ‘teken een boom’ zei de juffrouw op school en ik schetste een dividivi die scheef uit mijn papier ontstond en groeide in mijn dromen wees naar mijn geboortegrond heimwee in zijn takken ze begon hem uit More...

By Dietske Geerlings On maandag, juni 6th, 2022
0 Comments

EI 321: Arjen Duinker – Autobiografie tot op de dag van vandaag (fragment)

  Toen ik dertig was, Zei Josja: dus ik kom thuis, Staan er dertig kinderen in de tuin. Mijn kat van het dak gepleurd, kapot en zo, Kwijlend en bloedend en jankend van de pijn. Ik zit daar met die kinderen More...

By Maarten Visscher On maandag, mei 30th, 2022
0 Comments

EI 320: Moya de Feyter – Proloog

  Is het een mens, een varken, een aap?          Vlees of vis?          Valt niet te zeggen. Het ongeboren wezentje More...

By Pieter M. van Sterkenburg On maandag, mei 23rd, 2022
0 Comments

EI 319: Emma van Hooff – hoe mijn vader zijn wang

  hoe mijn vader zijn wang op een aangespoelde vis legt zonder terug te deinzen voor de kou hoe hij het gespartel stopt door zijn gewicht zacht op de vis te leggen hoe hij de ogen waarachter angst die we allemaal More...

By Jeroen van den Heuvel On maandag, mei 16th, 2022
0 Comments

EI 318: Astrid Lampe – het wassende water heugt zich ons surfgedrag

  het wassende water heugt zich ons surfgedrag en dat van de woestijnvaders het vermogen om met de kop in de veren te huiveren op een dun draadje koper de zondvloed uit te zitten of achter een schild van plexiglas te More...