EI 264: Martijn Benders – Mountshannon, 1962 (fragment)
In winterse vracht staan de bomen, rond de schoorstenen bedelt sneeuw. Mist pinkelt even als de ijscowagen stopt om de stijfjes te bevrachten. (…) Uit de monstrans van de cabine een zwarte radio, een been dobbert in de pluim uitlaatgas, terwijl optrekkende sneeuw de straat galstert en kerst. Gimmel, de ijscoman, een kanga man, een Koekoeliaan. Dat More...
EI 263: F. Harmsen van Beek – ONDUIDELIJKE CORRESPONDENTIE EN DE NADELIGE GEVOLGEN, IN TWEE VERZEN
I Geachte Muizenpoot, Hoe gaat het met U, met mij goed. Wel is alles heel vervelend, als ik voorover lig gebed in mijn gedachten aan U en ben ik ook heel eenzaam. En onderga de lente als een flauwte. Dit More...
EI 262: Roland Jooris – Bijeen
In samenhang eenzelvig weerspannig een deur dan slaat alles weer dicht lippen zeggen wat ze vlezig ontkennen, ze houden een uitbundige inwendigheid voor zich ____ Het woord ‘bijeen’ More...
EI 261: Piet Gerbrandy – Ga maar naar je werelddeel
Het langdurig afscheid in de vertrekhal verliep opgewekt en desastreus. Ga maar naar je werelddeel. Blijkbaar ben je niet te houden. In het Oosten zei je? Dat was wat ik verstond. Men zegt dat werelddelen More...
EI 260: Willem van Toorn – Vide-grenier
Van heinde en ver, in horden en om wat te vinden aangereisd door het herfstlandschap. Contanten meegebracht, dit is de economie van het kleingeld, de weemoed, het gedeukte, gescheurde maar weer opgelapte, More...
EI 259: Estelle Boelsma – Kore IV
KORE: ik herinner me het zaaien het ontkiemen op mijn lichaam ik herinner hoe de wortels communiceren alles verbinden, geen plant, geen steen geen huis wordt overgeslagen de kleinste slierten van de wortels omklemmen More...
EI 258: Lieke Marsman – Het water aan de kade
in mijn herinnering ben ik nevel slijt mijn dagen als een moerasmist die overal (op halve dichtheid) is niet een vrouw alleen aan het water maar de afgemeten kade zelf ben ik het resultaat van de rotsen en More...
EI 257: K. Michel – Goeie fouten
Strand. De zon scheen en ik probeerde mijn schaduw te betrappen, lukte niet — wat wil je: drie — maar zo kwam ik wel bij een ijscokar, later bij oude bunkers schommels, meisjes, scooters, de hele kermis More...
EI 256: Willem van Toorn – Anna
Waarom voel ik nog steeds hier aan mijn arm, verdomme, soms met schrik je meisjeshand, steun zoeken voor de lange steile klim naar het hoge stenen viaduct van Cluis waar al ruim anderhalve eeuw geleden de More...
EI 255: Hanneke van Eijken – Eilanden
Soms ben ik een eiland op het schoolplein een rotsig eiland waar de zeewind tegen schuurt op andere dagen ben ik een kalm landje omringd door een tropische oceaan waar halfmaanvlindervissen duiken zebravissen More...
EI 254: Sonja Pos (1932-2020) – De laatste trede
er werd gebeld: ik trek voorgoed aan een touw wie is daar? roept mijn kinderstem en staar de trap omlaag waar jij beneden, struikelend, in haast dezelfde tree opnieuw begint op weg naar mij je naam en nooit More...
EI 253: Jolanda Kooijmans – hoogte wil
hoogte wil een kaal bos dubbelepunt lompe sneeuw hoogkrul en buiging knipperstreep knipperstreep diepte is het omgeploegde veld zwarte abstracties in grote sneden uitgemolken landbouwgrond diepte in het diepe More...
EI 252: Tsead Bruinja – x rekende af met de verkeerde persoon
x die al sinds 1974 in het circuit zit voelt zich getherapeutiseerd hij is een beetje de weg kwijt en vraagt zich af wat eigenlijk nog zijn problemen zijn daarom loopt hij tijdens zijn verlof zichzelf leeg More...
Jaaroverzicht Eerste Indrukken 2020
Download het jaaroverzicht 2020 van de Eerste Indrukken als PDF Ook in het bijzondere jaar dat achter ons ligt, werd mij weer eens de vraag gesteld waar poëzie nou eigenlijk over gaat. Ik ben altijd blij More...
EI 251: Ted Hughes – Kraai en de zee
Hij probeerde de zee te negeren Maar die was groter dan de dood, zoals ze groter was dan het leven. Hij probeerde met de zee te praten Maar zijn brein sluiterde en zijn ogen vertrokken ervan als van open More...
EI 250: Bernke Klein Zandvoort – de ander
er is een nacht in de nacht en als ik daarin wakker word vraag ik me af waar ik woon als mijn ogen me niets komen brengen vind mezelf alleen in het opflitsen van een accu ergens achter in de kamer en in mijn More...
EI 249: Nachoem Wijnberg – Vreemd
Een Jood is wie, als hij zoiets vreemd doet als bidden (dat is wat iemand zo snel mogelijk opzegt, zodat hij al kan praten als de anderen nog bezig zijn), naar een vreemde bidt, die als een vreemdeling is More...
EI 248: Marc Tritsmans – Het boek van de vader
Op zoek naar de wereld groef ik vastberaden in zijn boekenkast en koos met grote zorg op gewicht en geur, ook papier en bladspiegel hadden hun belang. Ik las met honger en begeerte, volgde de sporen die hij More...
EI 247: Willemijn Kranendonk – Objectief wiskundig model
find_max(). Problem: given a list of positive numbers, return the largest number on the list. Inputs: a list L of positive numbers. The list must contain at least one number. (Asking for the largest More...
EI 246: William Shakespeare – Sonnet 18 (vertaling versie 2)
Zal ik eens jou zien én een Zomerdag? Zo heerlijk en zo vriendelijk ben jij. Wind rukt de appelknoppen van de Mei En zomers recht is al te kort van kracht. Zomaar te vurig brandt het hemels oog En dan weer More...
EI 245: Annemarie Estor – De dag dat ik besloot om parfumeur te worden
De dag dat ik besloot om parfumeur te worden was dezelfde als die waarop ik een droom heb vermoord. De droom was gekomen op de lippen van de dag en had het licht verwelkomd met een hart dat opsprong als de More...
EI 244: Esther Jansma – Hier en daar
Je vertrekt uit ruïnes, met bloedende voeten zoek je een weg door het puin. Het is even wat stiller, stof daalt neer, de scherpschutters zijn aan het bidden, daarna eten ze een broodje en duwen grappen en grollen More...
EI 243: Dominique De Groen – offerlam (fragment)
Het offerlam is een flexwerker. Het offerlam is op de vlucht voor het klimaat. Het offerlam is stikkend korstmos is een zuurstofloze stad. Het offerlam is een vogel op een hoogspanningskabel. Het offerlam More...
EI 242: Roelof ten Napel – SONNET LXI
er zit een moeilijk uit te leggen heerlijkheid in woede – de naam van god is het onzichtbare verschil tussen geweldig en geweld, alsof een wond zich kan omkeren: als je je pijn vertraagt en van je More...
