EI 169: Paul Demets – Kijker
Het gras snijdt. De vrouwenmantel dekt niet alles toe. Ons liggen verwaait. Geen halm zal laten zien dat we hier waren. Wat als we in de poel zouden springen, het water in tweeën verdelen, kreten laten ontsnappen uit onze kelen, geschroefd door de kou? Dan missen we de stilte waarin drielettergrepig een vogel zijn dialogen voert. Je kijkt door More...
EI 168: Delphine Lecompte – De priester die Jezus van mij weggriste
Ik hield de hostie te lang in mijn palm De priester dacht dat ik Jezus’ vlees wilde wegmoffelen In mijn vestzakje, om het na de mis te dumpen in een heidense waterput En misschien nog een wens te doen ook, More...
EI 167: Moya De Feyter – tegen dit papier is al geademd en jij was het niet
tegen dit papier is al geademd en jij was het niet ____ Situatie 1: Een lezer zit thuis More...
EI 166: Jane Leusink – God dood
Ergens moet je zijn, God, een stapel moedervellen of wat mij betreft een nieuw gedicht dat zich maar niet voltrekken laat, mijn hart bloedt in mijn hand, mijn zoeken in mijn keel, ze zeggen dat de interactie tussen More...
EI 165: marwin vos – je bent in het water…
je bent in het water wanneer je plotseling door veel handen tegelijk wordt vastgegrepen je hebt ze niet zien aankomen je was aan het dromen en zag juist de sterren die de zon maakt op het water wanneer handen More...
EI 164: b. zwaal – de stelsels wenen niet
de stelsels wenen niet kleine tuin verlaat mij niet ik verlaat de bloemen niet de ogen wijd vol vertrouwen zink ____ Als je de woorden de ruimte geeft, stijgen ze boven zichzelf uit. Het gedicht bestaat duidelijk More...
EI 163: Sayaka Osaki – Terroristen
het is een stille kamer. zonder deur, maar met een raam. daar komt iedereen door naar binnen. daar gaat iedereen door naar buiten. het is een groot raam. het is een stil raam. daarbuiten één grote zee van More...
EI 162: Max Greyson – Flandriens
Arm Vlaanderen stapt een taxi in laat zich rijden naar de binnenstad Grootvader stierf aan de hik het proost op zijn gezondheid brengt spijzen naar de mond lacht, kauwt, spreekt, slikt door morgen fietst More...
EI 161: Rob Zweedijk – geen volzin
hoe ver het af is dat sluit dat uit de achtergrond en loslaat losslaat wat de buitenkant niet wat het bedachte van de rest draagt geen idee zonder meer dan vol volgt dan toch ontegenzeggelijk in hoeverre More...
EI 160: Peter Prins – 52° 00’ 40’’ NB, 4° 20’ 15’’ OL, 08:03 u
52° 00’ 40’’ NB, 4° 20’ 15’’ OL, 08:03 u, lief inzicht aan de ronde tafel in de kleine stad met pijn in de enkels wachtend op het uur dat er vertrokken kan worden en de eieren, die nu nog in More...
EI 159: Hannah van Wieringen – Cry me a river
iemand viel buiten de stad in slaap aan de oever van een rivier moe en veilig na het dansen omdat ze geluk had weet ze nog dat haar vanachter de mond gesnoerd werd dat ze in een bijzin achterovergekieperd More...
EI 158: Mischa Andriessen – Weerhuis
Zij denkt niemand komt binnen Door een deur die op slot zit Kan niemand eruit denkt hij De sneeuw bedekte de stappen Denkt zij er was hier niemand We bellen elkaar alleen nog maar Om te achterhalen waar we More...
EI 157: Mischa Andriessen – In de tuinen
Hij zag de ijsvogel het eerst Zei niets tot zij hem had gezien Wees en zei een paradijsvogel Kijk daarginds bij die haag Ze kwamen naderbij maar het beest verdween Op een rood kleed lagen ze Hij de handen More...
EI 156: Gert de Jager – Winterdag
Op een kraakheldere windstille winterdag met 107,2 km p/u suizen door het heelal, met haren die niet wapperen, terwijl ze dat wel zouden moeten doen. ____ Er gebeurt eigenlijk niets in dit gedicht. Het is More...
EI 155: Monica Boschman – Bruidsmeisje
Zo liep ze voor mijn ouders uit, in blauw fluweel met kant en bloemenmandje. Mijn komst zou nog jaren duren tot zij alweer vertrokken was. Iets met een auto en haar fiets. Ze was zes, ze werd negen en mijn More...
EI 154: Hans Dekkers – Een verlaten tennisbaan in een park
in het park van Kasteel de Haar lokt een beduusde tennisbaan de netten hangen er nog, de lijnen zijn verdwenen, het gravel is een palet met geel, bruin en paars, midden op de baan staat een eenzame, roestige More...
EI 153: Fadma el Ouariachi – Mijn gedicht
Dit is mijn koudvuur dat door mij op paden wordt geschreven niet weg is te krijgen, geen macht die het kan blussen ik zal het uitstrooien over velden het zal geplant worden door zaaiers uit het bereik van More...
EI 152: Will van Sebille – Wiegeliedje
ik wist niet hoe je komen zou en wanneer anders had ik de roos van Jericho water gegeven haar laten zwellen als baken voor jouw komst ik wist niet hoe ik je beschermen moest en wanneer anders had ik je besmeurd More...
EI 151: Frans Budé – Liggende leeuw (3)
Zo’n alles overstralende leeuw, niet door enige onrust bevangen, waaromheen schaduw sluipt als guirlandes dansend op de wind. Zoals hij het vuur in zichzelf aanwakkert of tempert, brullend in het midden More...
EI 150: Stef Bos – Op een dag
Op een dag Zag ik in het woord Machteloos Voor de eerste keer Mijzelf ____ Hoe kort het ook is, er wringt iets in dit gedicht. Het woord ‘Machteloos’ staat centraal. Dat is niet moeilijk te More...
EI 149: A.H.J. Dautzenberg – iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiie
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiie iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiy iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiy iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiie iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiie iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiy iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiy iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiie iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij ____ Een More...
EI 148: Estelle Boelsma – de muur staat tot de kamer staat zacht tot de straat
de muur staat tot de kamer staat zacht tot de straat vanuit de bakstenen ben ik gaan lopen vanmorgen het was regenachtig op de lege verdieping met wetenschappelijke precisie was ik verkleumd tot op het bot o More...
EI 147: J.C. Bloem – Zondag
De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d’in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een More...
EI 146: Fatena Al-Ghorra – Pendel
Als een tros hang ik aan versleten draden geen hand houdt ze vast om op de grond te zetten om te blijven staan schommelende pendel geen tijd om op te volgen ik weet niet hoe ik bij de kust kom. Ik ben de More...
