EI 229: Cees Nooteboom – Op de langste weg
Op de langste weg liep ik, de w die nergens heen gaat. Spelonken, een leeg landschap met kleuren van zand en stro. Anderen liepen met mij mee, vrienden, broers, geliefden en steeds namen zij afscheid, sloegen More...
EI 226: Joost Zwagerman – Bestaan
Nochtans belijd ik dat ik, tegen de klippen op, uiteindelijk in Hem geloof. Zijn grootste en finale wapenfeit: Hij is er niet. Hij is de alomvattende afwezigheid. Erg is dat niet. Ik ben er evenmin. Dat schept More...
EI 221: Joost Zwagerman – Klaar
Al vroeg had ik het wel gehad met God, Let wel: niet met die in Hem geloofden. Neem alleen al concentratiekampen. Buchenwald, Treblinka, Auschwitz-Birkenau. Wat stellen Gods spindoctors daar tegenover? De More...
ES: Lucebert – sonnet
ik mij ik mij mij ik mij ik ik ik mijn mijn mijn ik Lucebert (1924 – 1994) wordt beschouwd als een belangrijke representant van de experimentele beweging van dichters en schilders uit de jaren More...
EI 209: Daniёl Vis – mijn moeder
1. mijn moeder die een patroon uitknipt en op de stof legt, ze weet waar ze moet knippen. haar handen en de schaar in haar hand hebben een doel, bewegen doelmatig. zijn More...
EI 206: Wiel Kusters – Vroeg donker
Nu wordt het hier in huis opeens zo stil. Ik leef op bladzijden die jij nooit las, maar die ik later nog eens schrijven zal, de laatste eerst: ik weet wat wachten was. Heb je nog oog voor mij? Ik zie je niet dan More...
EI 202: Jens Meijen – Reflector
Jong zijn betekent wortels schieten in alles wat je vasthoudt. Een vinger, een rammelaar, een voetbal, een stok, een Gameboy, een fiets, een pen, een boek, een mens. Ook een autostuur. Zie je hoe de barsten More...
EI 200: Judith Herzberg – De oude man en zijn handen
Moeizaam sleept hij zich de gang door van zijn lange nacht, wakker, luistert hij en wacht. Voor hem op de deken liggen handen, de zijne, de linker, de rechter, stijf en houtig, moede knechten hij lacht om More...
EI 198: Remco Campert – ja wat moet ik zeggen?
ja wat moet ik zeggen? de nacht van mijn leven nadert het zwart van de dood maar elke dag verlicht door een klein gedicht ____ De gedichten in de onlangs verschenen bundel Mijn dood en ik van Remco More...
EI 196: Dirk Kroon – Razernij – een casestudy
Het was hem toegezegd door zijn geliefde en zichzelf, zij zouden samen leven in de weelde van gedeeld genot. Zij brak haar woord en liet hem achter met wie hij was en nog zou worden. Zijn weerzin won het toen More...
EI 194: Greta Monach – zoek mij niet
zoek mij niet zoek mij niet ik ben nergens ik ben niet dood zoek mij niet waar ik mijzelve achterliet ik ben nergens ik ben geen wolk geen avondrood niet eens ijle lucht mijn lichaam is geen lichaam meer ik More...
EI 192: Pieter Boskma – Zijn kielzog valt mij zwaarder dan ik dacht
Zijn kielzog valt mij zwaarder dan ik dacht: hoe kan ik ooit zijn verzen evenaren, vol klankendans en beeldenpracht die krachtige uitspraken baren? Ik dool als Dante door een duister woud en waar Vergilius More...
Greta Monach: pionier sound poetry
Greta Monach is het pseudoniem van Greta Vermeulen (1928 – 2018). Ze studeerde Nederlands in Leiden en dwarsfluit aan het conservatorium in Den Haag. Monachs belangstelling voor poëzie, met name More...
EI 186: Vrouwkje Tuinman – Bedscène
De eerste keer dat ik iemand dood vond met zijn handen omhoog was het een kikker, platgereden op de Lauwerecht en perfect gedroogd. Hij mocht niet mee naar huis van degene met wie ik liep. Sindsdien heb ik More...
EI 184: Kurt De Boodt – Bloedneus
De speelplaats is tijd om uit te sluiten al wat niet past bij de klank van de klas. De gemene deler stormt naar buiten, blaast verzamelen op de middenas. De speeltijd wapent vuisten voor later al wie niet More...
EI 181: Hagar Peeters – Soms heb ik wel een dood voor je over
Voor L.N. Soms heb ik wel een dood voor je over als je gebogen ligt, zwak en ziek bent en nog zindert van begeerte en ambitie als je levenloos de dood op afstand jaagt Met nieuwe woorden en me verklaart dat More...
EI 176: Sis Matthé – rustig
rustig, je bent geen instrument, niet te vatten in een handomdraai, tenzij je naar de keel wordt gegrepen, dan duik je weg, verstaan? ____ Wat valt er over dit korte, titelloze gedicht uit de debuutbundel More...
EI 172: Greta Monach – Langzaam
Langzaam, als een gedicht, rijpen de bessen zwaar en rond en rood en zwart en glanzend, triomfantelijk zich latende torsen door zwoegende takken haast vallend in de violette heide verbleekt is het bloemverleden het More...
EI 169: Paul Demets – Kijker
Het gras snijdt. De vrouwenmantel dekt niet alles toe. Ons liggen verwaait. Geen halm zal laten zien dat we hier waren. Wat als we in de poel zouden springen, het water in tweeën verdelen, kreten laten ontsnappen More...
EI 168: Delphine Lecompte – De priester die Jezus van mij weggriste
Ik hield de hostie te lang in mijn palm De priester dacht dat ik Jezus’ vlees wilde wegmoffelen In mijn vestzakje, om het na de mis te dumpen in een heidense waterput En misschien nog een wens te doen ook, More...
EI 165: marwin vos – je bent in het water…
je bent in het water wanneer je plotseling door veel handen tegelijk wordt vastgegrepen je hebt ze niet zien aankomen je was aan het dromen en zag juist de sterren die de zon maakt op het water wanneer handen More...
EI 162: Max Greyson – Flandriens
Arm Vlaanderen stapt een taxi in laat zich rijden naar de binnenstad Grootvader stierf aan de hik het proost op zijn gezondheid brengt spijzen naar de mond lacht, kauwt, spreekt, slikt door morgen fietst More...
EI 157: Mischa Andriessen – In de tuinen
Hij zag de ijsvogel het eerst Zei niets tot zij hem had gezien Wees en zei een paradijsvogel Kijk daarginds bij die haag Ze kwamen naderbij maar het beest verdween Op een rood kleed lagen ze Hij de handen More...
EI 155: Monica Boschman – Bruidsmeisje
Zo liep ze voor mijn ouders uit, in blauw fluweel met kant en bloemenmandje. Mijn komst zou nog jaren duren tot zij alweer vertrokken was. Iets met een auto en haar fiets. Ze was zes, ze werd negen en mijn More...
