EI 346: William Carlos Williams / Ad Zuiderent – Pastorale
De kleine mussen hippen losjes rond over de stoep met schelle stemmen hakketakkend over van alles wat hen boeit. Maar wij die wijzer zijn trekken rond ons zelf muren van zwijgen op en niemand weet of we iets More...
EI 342: Wim Bluemers – Batterie-kinder / Batterij-kinderen
Bangladesh, sloppenwiek Kilamur Dree maol in de wekke komp ter ne vrachwagen vol olde batteri-jen en wordt der estort Op den barg zit moders met kleine kinder Met ne bolle iezer slaot ze de batteri-jen in More...
EI 339: Pieter Boskma – Jongensvuur
Hij was al ruim een jaar aan bed gekluisterd en naderde de honderd. Niks ernstigs eigenlijk, de benen weigerden, ook zitten ging niet meer, die duizelingen hè. Niet meer kunnen werken, niet meer kunnen lopen, More...
EI 337: Miriam Van hee – quarantaine (8)
hij heeft alles bewaard, aankondigingen van feesten, geboorten en veel overlijdens, verpakkingen, folders van warenhuizen en reisbureaus, hij hanteert, zegt hij, een methode, hij klaagt over tijdgebrek, kijk, More...
EI 335: Anne Provoost – De wereld op zijn einde
Kunst, eerwaarde heren en dames, zal de wereld op zijn einde niet maken op zijn einde, als het allemaal is afgelopen de aarde stil wordt na de klank van cimbalen zal er een pluim ontstaan een waaier van gruis More...
EI 333: Willem M. Hoyer – Triomf van de cent
Uit de weg vervelende cent Stop met dat gezeur, houd je mond, Jij bent van koper, smerig, zwart, Jij bent niets waard. Ik, ik ben zuiver zilver, Ik ben een nieuwe gulden, blank. Ik glim zo mooi Dat ieder More...
EI 330: Nachoem M. Wijnberg – Eromheen
Veel van Menno’s gedichten staan om één zinnetje heen – zoals omstanders om een geluk – vaak een halve regel, het juweel, makkelijk om te lezen, want hoe eroverheen te lezen? Maar hij schreef More...
EI 326: Marie Claus – Tot nu toe gaat alles goed
Pas op, hier huizen draken. Daar besluipt een wolf een lam. Ik hoef er niet naar te kijken, toch doe ik het steeds weer. Ik druk niet op pauze, bijt hard in mijn hand. Ik merk aan alles dat ik God over de More...
EI 322: Giselle Ecury – Dividivi
‘teken een boom’ zei de juffrouw op school en ik schetste een dividivi die scheef uit mijn papier ontstond en groeide in mijn dromen wees naar mijn geboortegrond heimwee in zijn takken ze begon hem uit More...
EI 319: Emma van Hooff – hoe mijn vader zijn wang
hoe mijn vader zijn wang op een aangespoelde vis legt zonder terug te deinzen voor de kou hoe hij het gespartel stopt door zijn gewicht zacht op de vis te leggen hoe hij de ogen waarachter angst die we allemaal More...
EI 316: Elly de Waard – Oudejaarsavond op een benzinestation
De wind rukt het portier open en de metalen intimiteit van het voertuig moet zich prijs geven – de ruiten beregenen van binnen. De overkapping biedt geen enkele bescherming tegen de elementen, toch is dit More...
EI 313: Mark Boog – Zo eenvoudig
Zo eenvoudig kan een dag zijn. Ik sta op, jij staat op, er is een rest van de wereld maar who cares, het weer is precies het weer, en daar gaan ze, de koppen koffie, de bloemen op het balkon, de verhalen More...
EI 310: René van Loenen – Processie voor de Heilige Barbara
Wij zouden nog het liefst uw dode lijf herenigd met uw hoofd, voor ieder zichtbaar in een glazen kist, hier ronddragen. Ook goed: alleen uw hoofd In een gepoetste schrijn, geurend naar bijenwas. Enkel een More...
EI 307: Dirk Kroon – Wat is er toch… & Nu heel veel…
Vers 1 Wat is er toch van je geworden? Je vraagt het aan jezelf met pijn. Je had een berk, een beuk willen zijn, je werd een tak die ongemerkt verdorde. Vers 2 Nu heel veel wegvalt als dood blad kijk More...
EI 302: Toon Tellegen – Ik bleef op de hoofdweg lopen
Mijn broer, Hij sloeg zijwegen in, zocht gevaren, verdwaalde, beleefde avonturen, keerde op zijn schreden terug, maar nooit voor lang, keek om, keek opzij, keek omhoog, was wanhopig en gelukkig tegelijkertijd, brak More...
EI 297: Annemarie Estor – Schaam je niet voor je spuug
Schaam je niet voor je spuug! En schreeuw het in het gezicht van het Noorderlicht! Mensen zijn prutsers, prutsers met plannen, prutsers met potsierlijke plannen in dreunende bulldozers! Ga tekeer! Tegen de More...
EI 295: Alicja Gescinska – Strijd
Uit een glas drinken lukt niet meer. Je moet staan, omdat je niet meer weet Hoe je op een stoel zou moeten zitten. De eenvoud is je te complex geworden. Banale daden zijn huzarenstukjes, Staaltjes van kunde More...
EI 292: Hans Faverey – Avond; het klein
Avond; het klein geritsel in de struiken heeft een aanvang genomen. Voorzichtig begin ik de dag te prijzen: helderheid waarin ik overeind bleef, hitte waarin ik mij heb bewogen. Als straks het vliegtuig van tien More...
EI 288: Sasja Janssen – Ik roep je aan
Ik roep je aan, want de kauwen negeren mij op een tak afstand van hier geen enkele keer landen ze op de veranda, geen moment vangt hun kaaloog mijn bestaan, ook de reiziger voor de gevangenis drie More...
EI 285: Hans Dekkers – Exodos: Het zingen van de beenderen
Shall these bones live? – T.S. Eliot, Ash-Wednesday verderop, in het woud, waar de donder gestopt is, waar de bommen van licht zijn uitgedoofd en opgelost, zingt een merel in de avondschemering het More...
EI 283: Herman Leenders – deemoed
deemoed is een deugd van lage deuren en van boer Bral hij loopt gebogen zoals een dak verzakt door het dragen zoals bomen naar het oosten groeien met diepe kloven in hun schors en ogen als verse wonden in More...
EI 282: Mischa Andriessen – Noach
Dagen achtereen ging hij de verwinterde tuin in, bleef er tot de kou finaal bezit van hem nam en hij verflauwd maar fier ten laatste terug zijn huis binnenkwam, de trap op liep en in de kamer waar zij al More...
EI 279: Tania Verhelst – Maaike Kerrebroeck
maaike kerrebroeck is een kleine en een doodlopende straat dat maaike kerrebroeck een straat zou worden, dat had zij niet voorzien dat zij klein zou zijn nog minder maar dat zij dood zou lopen? en allicht was zij More...
EI 276: Hans Claus – de gedetineerde en ik
elke dag ontmoeten wij elkaar jij die hier woont ik die hier werk aan de overzijde van een nabij of van een ver verleden aan de zijlijn van het nu wij spelen onze rol met wisselende overgave in tastend ongemak jij More...
