EI 345: Iduna Paalman – Bewijs van bewaring
Je hebt een kamer, twee kamers, je vader geeft een cadeau: één rolschaats, naar de andere kun je fluiten. Met wat overblijft kom je net de straat uit je hebt een voorgeschiedenis, je vraagt je af: welke More...
EI 340: Bianca Boer – Stilte is een gaatje in geluid
toen jij zo oud was als ik nu en ik nog jouw kind was klonk de wereld anders het eerste wat ik ooit hoorde was het ruisen van jouw bloed het kloppen van je hart van de witte neushoorn leefden toen nog vijfhonderd More...
EI 336: Ocean Vuong – Houtbewerken bij het eind van de wereld
Een veldje, toen alles voorbij was: het licht van een lantaarn op een plek in het gras. Terug bij zinnen ging ik liggen in die warmte & wachtte tot ik wist. Toen verscheen die jongen, naast mij liggend. Hij More...
EI 334: Jacobus Bos – De zoon
Over de zee rennen wolven het strand op. Oorlogsschepen aan de horizon. Onder een hartstochtelijk heldere hemel de walvissen waar de jagers al dagen met hun harpoenen naar zoeken. Tot hij opstaat en valt More...
EI 331: Jonathan Griffioen – (zonder titel)
de (trechter op het hoofd dragende) psychikus staat een gat te boren in het hoofd van de man die niet kan maar wel wil werken die het moment dat de kei uit zijn kop is gehaald zal More...
EI 328: Jane Leusink – Proloog
Wij kraanvogels in de stilte van wiegende waakzaamheid van bocht, van wolk, van het kapen van ruimte, drijven metgezellen evenwijdig met ons mee, wij zien naast ons de ander, zien haar die wij delen met de More...
EI 324: K. Schippers – Beek op de vlucht
Is de beek er wel? Foto’s ter plekke, daar stroomt hij zonder ze te raken. Hele contactvellen, tientallen foto’s achter elkaar, met een lichte zwenking ontkomt het water aan z’n negatief. Er is hier More...
EI 321: Arjen Duinker – Autobiografie tot op de dag van vandaag (fragment)
Toen ik dertig was, Zei Josja: dus ik kom thuis, Staan er dertig kinderen in de tuin. Mijn kat van het dak gepleurd, kapot en zo, Kwijlend en bloedend en jankend van de pijn. Ik zit daar met die kinderen More...
EI 317: Paul Demets – De kraaien ruimen op
De kraaien ruimen op. De graven verteren de bloemkelken. De druk onder ons borstbeen neemt toe. Brak is het water dat de bloemen helpt verwelken. De winter is taai, de honing verstijft. De vorst kauwt met More...
EI 314: Jan Baeke – Fluiten wat de vogels overeengekomen waren
Ik luister zei mijn moeder terwijl de telefoon langzaam het beeld uit tuimelde en het kippenvel op haar armen helder te zien was. Een stem aan de lijn met aarzelingen, met verklaringen. Het overtuigde niet. Ik More...
EI 311: Marieke Lucas Rijneveld – Lieve pierewaaier
Laat je niet op de kast jagen, niet de stilte in je mond bewaren. Je bent zo buitenissig mooi, zo anders. Het liefst willen we tientallen militairen je lijf in sturen om je te wapenen tegen alle meewarige More...
EI 309: Paul Demets – 3.
Maar je stokt niet. Je litteken herschrijft ons en hecht zich aan onze huid. Je woelt in ons aardlagen open, raakt zoek in de vegetatie in ons hoofd. Hoe het donker is in je dat we te zien krijgen op het More...
EI 308: Ai Qing – Bomen
Een boom, en nog een boom elk voor zichzelf, elke stam rechtop, en de wind en de lucht die vertellen hoe zij elk apart staan. Maar onder het dek van de aarde spreiden zij wijd hun wortels en in de onzichtbare More...
EI 306: sadà\exposadà – war kalt, nicht-blut
Het is alsof de bundel ‘reanimatie/reanima’ één lang gedicht betreft, wreed in stukken gehakt, die soms bijna ogen als de lemma’s in een woordenboek of encyclopedie. Ik heb hier één bladzijde als afbeelding More...
EI 304: Ramsey Nasr – 4
stel | er is iets in mij | iemand heeft | vuur in zijn ziel en niemand komt zich er | aan warmen | voorbijgangers zien | rook | uit de schoorsteen komen | lopen | door | wat te doen dat vuur van binnen aanhouden More...
EI 301: Rozalie Hirs – tuin
onze nobele kruiden op de drempel vermenigvuldigen nuances als duinrozenblaadjes ondertussen vochtig van mist je enorme innerlijke damhert de tijd heeft met het duister zelf hemels achter levenden aan te More...
EI 299: Roelof ten Napel – Dat andere
Hoe smal mijn pols voelt, als een bezemsteel, als ik hem vastpak, mij vastpak, mijn bot daar omklem. Het voorwerp dat ik altijd ook nog ben. Voorwerp, werktuig? Nee? Mijn lichaam: de gedachte die ik steeds More...
EI 296: Judith Herzberg – In de la
In de la waar hopla’s lagen lag een laagje opgehoopt, toen maar Hopla la gedoopt. Het plezier in de taal spat van dit kleinood af. Herzberg heeft ooit zelf de ‘hopla’ geïntroduceerd, een klein vier- More...
EI 294: Eva van Manen – drumbeat 32
Ik ben nu een maand ziek de wereld al eeuwen de bomen zijn al groen ik stel me zo voor dat ik ziek met een reden iets stelt me vragen dat wat achter ons toch als reïncarnatie in de wind klinken stemmen ze More...
EI 293: Charlotte van den Broeck – Doen alsof een steen een vrucht
een vrouw heeft treur in haar maag schraapt een nectarinepit ze legt zich bolvormig in nabootsing van een vrucht om het binnenste houdt de goudwespen op afstand wast in het wijde oog van de middag ze heeft More...
EI 291: A.H.J. Dautzenberg – Een wandeling in Mei (fragment)
De sprong over het prikkeldraad. De scheur en de schram. De trots die het schoolplein transformeert tot een theater. Het geworstel door het stekelige struweel dat de bosrand beschermt tegen wandelaars. De More...
EI 289: Tijl Nuyts – Meiser (18:18)
Certaines arrivent à s’élever comme de la vapeur Romeo Elvis feat. Angèle ‘J’ai vu’ Het litteken dat ze achterlaat wanneer ze uitstapt. We eten onrijpe bananen die troost moeten suggereren, gaan More...
EI 287: Frans Kuipers – zonder titel
Blauw is het witte paard waarop men naar hier kwam gevlogen. Dubbeldroef en blijblinkend de ogen waarin Al zich komt baden. De wolk is mijn rots, zoveel is zeker, de taal mijn materiaal, mijn voornaamste More...
EI 284: Mark van Tongele – In wording
Als het water je aan de lippen staat, het ogenblik onverrichterzake ter plaatse trappelt, zonder dekkingstroepen in het duister, houd toch een lichtslinger om de arm. Kroonkruid, aardbeibomen en jeneverbes wedijverend More...
