Het slot- en misschien wel het beste gedicht van de zestien. Zo kort ook! En het ziet er tenminste uit als een echt gedicht, niet dat proza van de geweeste, gehadde, gedane bedtime stories. Als je het leest, Luister nooit naar goede raad, verschijnen de gruwelverhalen je vanzelf voor de geest. Alsof je ze verzint, alsof de woorden ze vanzelf bij je oproepen. Die magische woorden toch, als we die niet hadden… Het is muziek op taal.

N.B. Geklikt wordt er naar ootoote simpel is-afleveringen, waar de gedichten staan, hoewel niet overal in de laatste redactie. De eerste twee staan bijvoorbeeld nog niet als proza afgedrukt, en het eerste gedicht heeft nog een vouwfiets, terwijl een fatbike veel beter is. Maar goed, mocht het ook een boek worden, lossen die problemen zich vanzelf op.

Luister nooit naar goede raad

Voer geen fatbike aan je neefje
Ga niet varen in een zeefje
Schroef je vaders hoofd niet af
Blijf weg van potten met geblaf

Prik in de buitenlucht geen gaten
Doe nooit iets wat je niet kan laten
Klim niet in een bliksemschicht
Niet knakken met je nekgewricht

Ga geen populieren plukken
Zaag jezelf niet in twee stukken
Zeg niet op alle vragen nee
Spoel geen paard door de wc

Nooit uit vreemde neuzen eten
Word niet uit het raam gesmeten
Verstop je niet in een tomaat
Luister nooit naar goede raad