Gepubliceerd op: zondag 1 januari 2023

Delphine Lecompte – Potloodschilfers, gespietste weekdieren en Roemeense gynaecologen

 

Ik droom dat ik gespietste weekdieren moet aanbieden
Aan hooghartige gynaecologen in een hotel in een Amerikaanse woestijn
De meeste gynaecologen zijn afkomstig uit Roemenië
Ik ben vervelend in mijn droom: bitter en dronken en incontinent en opdringerig
Ik smeek de gynaecologen om me een behandeling aan te bieden:
Een prik, een proefbuis, een gebed, een wondersiroop
Ik wil nog een kind op de valreep, ik ben reeds vierenveertig
Het moet nu gebeuren
Ik wil bij voorkeur een zoon, één zal volstaan
Zolang hij maar een drugverslaving ontwikkelt en voorgoed bij me blijft wonen
Iedereen zal zeggen dat hij van me profiteert, maar het zal eerder omgekeerd zijn
Mijn zoon zal pickleschips, eekhoorntjesbrood en slagroom voor me kopen of stelen
En ’s avonds zullen we samen voor de zoveelste keer naar het tweede seizoen
Van Twin Peaks kijken, hij zal rillen en ik zal klam en cynisch en ongegeneerd keukensherry drinken
Ik zal geen glas gebruiken, het laatste glas waaruit ik alcohol dronk
Was een cavaglas in Amsterdam: de afschuwelijke kille protserige zomerborrel
Van mijn uitgeverij in 2019, juli of augustus
Meer dan twee decennia geleden
Ik word wakker en ren naar de beschimmelde huurwoning
Van de voormalige vrachtwagenchauffeur, het is plots middag
En wanneer ik de woning betreed heeft de droom geen belang meer
Er liggen potloodschilfers op de ronde tafel, een berg rode potloodschilfers,
Een berg blauwe potloodschilfers, een berg paarse potloodschilfers
En een berg gele potloodschilfers, de gele zijn vreselijk
Ik zeg: ‘Le soleil est blanc, pas jaune.’
‘Waarom spreek je Frans ?’
‘Ik weet het niet. Trek je versleten trainingsbroek uit!’
‘Nee.’
We gaan naar buiten
De zon is wit en scherp en walgelijk
De voormalige vrachtwagenchauffeur koopt blikjes bier voor zichzelf
En een fles parfum voor mij in de nachtwinkel op de Woensdagmarkt
De nachtwinkel die reeds opengaat om 16u en wordt uitgebaat door een Thaise ex-Badmintonkampioene en schoonheidskoningin en transseksuele coniferenscheerder
Of discuswerpster, het parfum stinkt
Ik vraag aan de voormalige vrachtwagenchauffeur: ‘Wat is juist: de parfum of het parfum?’
‘Het parfum.’
‘Het parfum dat je me gegeven hebt ruikt naar gestoofde piano’s en hertenstront.’
De voormalige vrachtwagenchauffeur haalt zijn schouders op
En begint te converseren met een man van zijn leeftijd die Korsakov heeft
Ze hebben ooit gewerkt in dezelfde ontmoedigende sprottenhangar
Ze raakten bevriend omdat ze allebei van Ted Nugent hielden
Dat kon toen nog
Nu kan het ook nog
Maar mocht ik het vandaag rondbazuinen, dat ik de muziek van Ted Nugent fantastisch vind
Dan zou ik niet meer welkom zijn op de zomerborrel van mijn uitgeverij
En er zouden geen nieuwe boeken van me verschijnen
Gelukkig vind ik de muziek van Ted Nugent helemaal niet fantastisch
Ik ken slechts twee liedjes van hem: ‘Stranglehold’ en ‘Cat Scratch Fever’
Het tweede vind ik oké, vooral de titel
Ik sta op en bekijk mijn neus in de zijspiegel van een okerkleurige jeep
Met deze neus wil ik geen tachtig worden, zelfs geen zestig
Hoe kan ik gekwetst zijn over de hooghartigheid van een troep Roemeense gynaecologen
Die niet echt waren, maar slechts bestonden in mijn droom?
Nu herinner ik me weer dat ik een zilveren schaal vol gespietste weekdieren
Liet vallen op de grond en dat het klonk als het jubelende cimbaalgeschal
In ‘Harold en Italie’ van Hector Berlioz
Hector Berlioz was een even grote klootzak als Ted Nugent
Denk ik, vermoed ik
Nadat ik de zilveren schaal vol gespietste weekdieren had laten vallen
Zond mijn baas me naar mijn hotelkamer, hij leek een beetje op Sam Elliott
In mijn hotelkamer dronk ik verder, ik had een uitzicht op een plastieken sfinx
En twee verloederde kindsterretjes die een dakloze ex-limonadetycoon in brand probeerden
Te steken, maar het was moeilijk omdat ze al uitgebreid op hem hadden geürineerd
En gebraakt en gespuwd voordien
Hij weigerde vlam te vatten en ze gaven het op
De voormalige vrachtwagenchauffeur vraagt: ‘Welke dag is het: maandag of dinsdag?’
‘Nog maar maandag. Waarom?’
‘Omdat mijn zoon dinsdag mag solliciteren bij de groendienst van Oostkamp
En ik wil een kaarsje branden.’
Ik zeg gemeen: ‘Je zoon is wit en scherp en walgelijk.’
Ik herpak me en zeg: ‘Je zoon is blank en ravissant en koninklijk. Of wil je dat hij goddelijk is?’
‘Ja, dat wil ik: dat hij goddelijk is.’
Ik herpak me nogmaals en zeg: ‘Je zoon is blank en ravissant en goddelijk. Wil je dat hij vleugels
En een baard en schubben en visioenen en hoeven en een elektrische gitaar heeft?’
‘Een elektrische gitaar heeft hij toch al,’ zegt de voormalige vrachtwagenchauffeur geërgerd
Hij betreedt de nachtwinkel voor de tweede keer
Maar deze keer koopt hij geen parfum voor mij
Enkel bier en rozijnencakejes voor zijn ex-collega met Korsakov en voor zichzelf
Ik loop naar het paleis van de oude kruisboogschutter
En schrijf een krankzinnig gedicht in zijn keuken
De oude kruisboogschutter is er niet
Hij zit in een snookertempel
Hij gaapt mismoedig naar zijn struise dochter die het onderspit delft
Na de wedstrijd krijgt iedereen een bord spaghetti
De sfeer is benepen en provincialistisch en vreugdeloos
Na mijn gedicht wil ik alcohol drinken
Maar eerst lees ik een paar artikels over een extreem gewelddadige motorbende
Die vrouwen behandelen als losse dopschroeven
Er was eens een dappere lokale kruidenier die beschermingsgeld weigerde te betalen
En ze hebben hem vermoord met zijn eigen beenprothese
Het maakt me ziek
Ik lees likkebaardend verder
Ik vergeet dat ik zin heb in alcohol
Drank is diabolisch
Ik had vrienden toen ik dronk
Soms had ik meer dan honderd vrienden
Op een bepaald moment had ik 150 vrienden!
Ik behandelde mijn honderdvijftig vrienden als losse dopschroeven
Het was wederzijds
De oude kruisboogschutter komt thuis
Hij zegt bedroefd: ‘Mijn dochter heeft de snookerwedstrijd verloren
En de spaghetti was ontgoochelend, de pasta was beetgaar
Ik heb liever dat de pasta heel zacht is, bijna mousse is
Ook al beschouwen Italianen dat als blasfemie.’
‘Ja.’
Ik werk mijn krankzinnige gedicht af
En dan ga ik naar bed
De oude kruisboogschutter hoopt dat ik masturbeer
Vooraleer ik in slaap val, maar ik ben te uitgeput
Ik val meteen in slaap
Ik droom dat ik een kat en een python en een speelgoedbulldozer
En een tombolawafelijzer en een aquareldoos uit een wieg haal
Maar het is te laat
De boorling is reeds dood, gestikt
Hij was wit en scherp en koninklijk.

Over de auteur

Delphine Lecompte