De oude kruisboogschutter droomt over een heilige
Met drie borsten, hij ontmoet haar in een viswinkel in Montpellier
Ze koopt rog, in het Frans klinkt rog stralend
Ze kookt voor de oude kruisboogschutter, haar woonkamer is luid
En sentimenteel ingericht, overal hangen huilende kinderen en te olijke dolfijnen.

Ze stikt in een graat, de oude kruisboogschutter wordt wakker
En legt zijn hand verlegen of aarzelend op mijn vagina
Maar we hebben geen tijd voor langgerekte liefkozingen
Want hij moet opstaan om deel te nemen aan de Heilige Bloedprocessie
Ik blijf liggen en denk aan alle taxidermisten die me te grazen willen nemen.

Op het plafond kruipt een Newtoniaanse spin naar de overkant
Op mijn hand staat het telefoonnummer van de robuuste kraanmachinist
Die me morgen moet bezwangeren
Als zijn hoofd ernaar staat, als de wereld blijft volhouden
Op mijn voet prijkt een melanoom dat op een lieveheersbeestje lijkt.

In dit gedicht is teveel religie binnengekropen of geslopen
Wat ben ik toch soms zwak en klein en onnozel
Ik sta op en erger mij aan een brief
Van een bloody betuttelende arbeidsbemiddelende instelling
Dan maar gieren en mollen tekenen op de achterkant, mijn gieren lijken op miereneters.

Mijn mollen lijken op mollen
Ik hou van mollen, ze worden onderschat
Ik hou niet van de Heilige Bloedprocessie
Jezus is te bleek, Judas is te kruiperig, Herodes is te theatraal, de schapen zijn te echt,
De bisschoppen zijn te pedofiel, de figuranten zijn te ernstig enzovoort…

Voedsel, ik heb voedsel nodig
Ik eet een gigantische portie koude lasagne
En een bokaal olijven
Werk, ik heb geen werk nodig
Mijn ledigheid heeft mij geen windeieren gelegd.