Je slaat je nagels in mijn hart en zet je tanden
in mijn huid. Dan kleed je mijn gedachten uit.

De wereld draait en niet alleen om jou – je weet het
en het doet je niets. Zo loop je door mijn dagen heen:
zoen voor zoen, been voor been, stap voor stap.
Je graaft je in en vouwt je veilig in mijn hart.

Jij denkt de woorden die ik schrijf.
Dit lijf, dit lijf dat ooit van mij,
dit lijf is voortaan jij en ik.

Dit lijf, ik noem het: wij.