Aan de overkant ben ik de blinde
en zal de oren van een haas dragen
als vermomming

om de graaf om de tuin te leiden.
Het duurt eeuwen voordat ik mijn hartslag niet meer mis.

Ik heb bij de bushalte gestaan toen jij voorbijfietste.
Op de markt kocht ik peultjes bij u, meneer.

Je zal mijn stem vast niet meer herkennen midden in deze menigte van identiteiten.
Het is al zo lang geleden.

We zitten aan de oever en de overkant is voor altijd durend.
Als de vloed komt schuilen wij voor de pyromaan.
Met de aankondiging van eb zetten we de zoektocht voort.