in mijn broekzak draag ik een brok
toermalijn om me te beschermen
tegen straling en een mens

kan zich zo fijn hechten
aan een steen, ik streel hem
met mijn wijsvinger een naam

geef ik niet, hij
is ouder dan de man
(het was een man, zo ging

het, maar hoe zal het gaan)
die mijn achternaam bedacht
ergens in het pleistoceen

duidelijk werd je kan namen
geven aan mensen de dingen
hadden al, soms

droom ik een naam, geluk
is een ander woord
voor de afwezigheid van