Ik word wakker en grijp krampachtig naar mijn droomflarden
Maar ze ontsnappen bijna allemaal, enkel een diepvriezer
Met een dode das en een in stukken gesneden viroloog blijven over
De diepvriezer is zo’n lange horizontale waar ook een goochelaar raad mee zou weten
Ik verblijf nog steeds in het gekkenhuis, zoals mijn held John Berryman
Die zich na zijn opname van een brug wierp met zijn vuile baard en wilde ogen.

De verpleegster die me gisteren de slaappil gaf zei: ‘Het is een wonderlijke pil
Die je hele levendige dromen zal geven.’
De zoveelste leugen, maar ik sliep acht uren en dat is ook een zegen
Toen ik opstond heb ik een banaan gegeten en een T-shirt van ACDC besteld
Ik heb het factuuradres van de oude kruisboogschutter opgegeven
Hij zorgt voor mijn bastaardhondje Bernard, hij van de trouwheid en de verwijtende blik.

Deze middag gaan de voormalige vrachtwagenchauffeur en ik een plek zoeken
In het gekkenhuis om de liefde te bedrijven, het is mijn idee
Het libido van de voormalige vrachtwagenchauffeur is fenomenaal noch immens
Maar ik heb dagelijks seks nodig en hier werkt slechts 1 mannelijke verpleger
Een kwade Star Trek fan, ik probeer hem te mijden
In de gang schreeuwt Liliane, ze lijkt op een Poolse schlagerzangeres
Haar man vermoordde dertig jaar geleden haar lievelingszoon.

Haar man was een brouwer en een stroper, en even later de moordenaar
Van zijn gehate zoon: slank, integer, intellectueel, bedachtzaam, homo
Om me even te verstrooien heb ik daarnet de voormalige vrachtwagenchauffeur opgebeld
Acht na acht, het was te vroeg en hij vond het moeilijk om grappig te doen
Maar hij noemde me wel een kolibrie en hij zei dat hij deze ochtend
Verder zou werken aan de ontkalking van mijn toilet, Hercules en de Augiasstal.

Er schreeuwt opnieuw iemand in de gang, maar het is een aanstellerige schreeuw deze schreeuw
Het is de schreeuw van Rosa de neurotische snobistische manegemadam
Die door haar jonge degenslikkende minnaar werd verlaten
Ik heb Rosa niet graag, ze draagt een opzichtig wit polshorloge met diamanten
Nu sta ik bij de liften, de jonge depressieve Sofie staart naar de fallische vrouwentongen
Ze vraagt hoe ik heb geslapen, goed zeg ik verlegen, ik wil haar helpen maar hoe?

Ik wil alle gekken hier helpen, behalve mezelf
Geholpen worden is toverkracht en opstandigheid verliezen
Ik wil niets meer verliezen, ik mis Bernard
De psychiater zegt dat het sentimenteel is, en dat ik beter
De oude kruisboogschutter zou missen, iedereen is tegen mijn relatie
Met de voormalige vrachtwagenchauffeur, omdat hij drinkt en rookt
En verslaafd is aan smerige seksistische rockmuziek.

Ik ben ook verslaafd aan smerige seksistische rockmuziek
Dat ik hier geen alcohol mag drinken vind ik niet zo erg
Ik probeer de krant te lezen, maar in de krant staat al sinds het begin
Van de krant almaar hetzelfde: hongersnood, ontvoering, maffia, en oorlog
Ik keer terug naar mijn slaapkamer, er staan zeewierkluwens op de gordijnen.

Ik word rustig van de zeewierkluwens
Tegelijkertijd wil ik weglopen, naar de badstad
Waar ik werd verkracht, in brand gestoken, gewurgd, gekoesterd, gezalfd, gered.