R41: Dominique De Groen – Een droom van steen
Verdwalend in een eindeloze shopping mall
op zoek naar de ene, de mythische weg naar beneden
de exit uit deze woestijn van steen en glas
staal en asfalt
een tunnel
een afrit
naar iets vloeibaars
en oorspronkelijks
de mogelijkheid tot smelten…
De planten zijn gestopt met groeien en niets is heilig.
De ongeboren dieren zitten vast
in een dichtgeslibde pijpleiding
ingeklemd tussen de stenen lagen en randen
knagend aan de stenen periferie
dromend
over het zwemmen in een rivier
van vloeibaar gemaakte lijken
het per ongeluk inslikken
van een razende vogelgod
de langzame en pijnlijke transformatie
tot een kwijlende engel des doods…
Duid de droom tot hij dood is.
Verban hem naar de randen van het brein.
Laat het utopische smelten voor wat het is.
Schuur je huid open aan het stenen centrum.