1

Een bankier met een dinofokkerij loopt naar de hotelreceptie. ‘Storm is op komst,’ zegt hij, ‘hoosbuien zoals we die niet eerder hebben meegemaakt. En mijn mantel is zo duur en delicaat dat één enkele regendruppel genoeg is voor mijn faillissement. Graag wil ik een kamer voor de nacht, maakt niet uit welke. U mag kiezen: ik betaal u met een miljoen euro of met een Tyrannosaurus rex.’

De receptionist lacht en spreidt zijn armen. ‘Een Tyrannosaurus rex? Als u daarmee betaalt mag u van mij alle kamers hebben.’

Een schelle fluittoon ontsnapt aan de lippen van de bankier.

2

De entree van het hotel valt in puin uiteen en in de hotellobby verschijnt de Tyrannosaurus rex. Hij spert zijn kaken, brult, verslindt de receptionist. Met zijn staart mept hij moeiteloos vijf marmeren zuilen omver. De bankier neemt een sleutel en loopt de trap op. Het aanbod van de receptionist was genereus, maar aan één kamer heeft hij echt genoeg.

Terwijl de bankier zich uitstrekt op bed, hoort hij gegrom en geschreeuw, en het onweersgerommel van neervallende stenen. De man kijkt naar buiten en ziet hoe een bus door de straat zeilt en op een groep mensen terecht komt.

Hij zucht en denkt: ik ben de enige die dino’s fokt omdat ik de eerste was die zoveel durfde te investeren in een droom. Daarom heb ik nu een jas die zo duur is dat die mij kan ruïneren en daarom heb ik nu deze hotelkamer. Leg dat maar eens uit aan de mensen beneden.

3

Een negenjarig meisje ligt onder een sofa in de hotellobby en ziet de poten van de Tyrannosaurus wegstampen. Ze zag de bankier binnenkomen en hoorde hem praten. Ze zag de dinosaurus binnenkomen en hoorde hem schreeuwen. Het is een wonder dat ze nog leeft en niet is verpletterd.

Als het gestamp is weggestorven durft ze te ontspannen en valt flauw. Eerst droomt het meisje van een groot net dat de dinosaurus omspant en afvoert naar de zee. Daarna droomt ze van de zee.

Een grote afvoerslang slurpt al het water op en verplaatst het door de lucht. Het andere einde van de slang hangt boven een dak waar een nauwelijks zichtbare barst in zit. Het is een mooi en oud dak, een dak met geschiedenis. Dan wordt het zeewater losgelaten. Het meisjes schrikt wakker van de gillende bankier.

foto Bart Smout door Patricia Borger