Ik Ik die worden dat mijn laat een Het kwam Zij en O Prijs
ging zag elkaar weer ik hoofd mij stem was langzaam was wat dacht God
naar de vroeger buren daar vol daar vernemen een stroomaf alleen zij ik zong
Bommel nieuwe schenen Een lag van midden dat vrouw door aan zong o zij
om brug te minuut in het uit mijn Het de dek hoorde dat Zijn
de Twee vermijden of ‘t landschap de oren schip brug zij ik daar hand
brug overzijden tien gras wijd oneindigheid klonken dat gevaren stond dat mijn zal
te mijn en zij bij psalmen moeder u
zien thee zijd bevoer ‘t waren voer bewaren
gedronken – roer