Oma    op het kiezelpad in de zon    doek rond haar hoofd    geknoopt
de schillen in haar schoot    het plonzen van de blanke aardappelen in de teil
(voor het middagmaal    soep    een kom jus met champignons    gebraden vlees)
klimop tegen de hoge schuurmuur    gegons van bijen en hommels    in de garage
sleutelt de nagekomen zoon    aan een crossmotor    tong uit de mond    mijn broer
en ik voor op de motor    tussen oom en stuur    slalommend    om hoekige strobalen
op de akker bij de Beekweg    de schuifdeur van de schuur    rollend over een rail
betonnen vloer    stalen treden naar hooizolder    snuivend en snorkend de varkens
voedertijd    snuit in de trog    wroetend    ik vang    een muis bij de staart
tussen de vier houten    schotten van een hok    de muis kromt zijn lijf    bijt
een ketting kleine    gaatjes in mijn hand    bloed    opa lacht    hoe lang
blijft een muis zwemmen    in een emmer water    glijdend langs de wand
ik zet hem uit in het maïsveld    hoop dat hij het overleeft    glad en nacht zijn vacht
het andere, verre klimaat achter glas    zware tomatenplantgeur    stengel
stervormige kroon    kortademige tropentocht in de kas    opgepotte zon
dichte webben    kruisspinnen    golfplaten dak boven het rommelhok
rubberlaarzen schoongespoten en drogend    in de melkkeuken    koel    beschaduwd
de kersen trekken eksters    de mesthoop stoomt

 
___
Willem Thies heeft een mooie oplossing gevonden voor het noteren van een prozagedicht: geen komma’s tussen de woorden en woordgroepen, maar een extra spatie.

De tekst lijkt wel een script voor een korte film over de jeugd van een jongen op een boerderij. De dichter zoomt in op diverse onderwerpen en personen: ‘oma’, ‘nagekomen zoon’, ‘mijn broer’, ‘ik’, ‘oom’, ‘opa’; dieren: ‘bijen en hommels’, ‘varkens’, ‘muis’, ‘kruisspinnen’, ‘eksters’. De tekst laat het allemaal zien. De dichter maakt gebruik van assonantie en alliteratie.

We vinden in deze “film” elementen terug uit het werk van Willem Thies: aards, vegetatief, zintuiglijk, spel, strijd, liefdevolle aandacht, mededogen, muzikaliteit. De sfeer is warm.

Je kunt de titel letterlijk nemen: tussen de (…) schotten van een hok’, maar ook figuurlijk: de bescherming (en wellicht het isolement) van een jeugd op een boerderij. (De muis wordt na het bijten vrijgelaten.)

Mooi is het glijden van de camera van ‘kiezelpad’ langs het huis (met de gedachten en het beeld van de keuken waar ‘het middagmaal’ zal worden genoten) naar de ‘schuurmuur’, ‘de garage’, buiten ‘op de akker’, terug naar ‘de schuur’, de ‘hooizolder’, het ‘hok’, ‘het maïsveld’, de tomatenkas, ‘het rommelhok’, ‘de melkkeuken’, de boomgaard, ‘de mesthoop’.

Mooi ook zijn de overgangen, bijvoorbeeld het varkenshok, het vangen van de ‘muis’, het bijten en dan het ‘zwemmen’ van de ‘muis’ ‘in een emmer’ en het uitzetten ‘in het maïsveld’. De gang naar de kas en het inzoomen op de ‘stervormige kroon’ van de bloem van de tomaat.

De herinnering zwenkt steeds van klein naar groot en weer terug naar klein.
___
 


Na het paringsritueel
Willem Thies
Uitgeverij Podium
ISBN 9789057599408