Uiteindelijk
cremeert ons brein tot vinexwijk

Ons voorhoofd
een plein vol
ribdunne vrouwen

De lucht een barstende zak
zwart Duits bier

Uit een kurkdroge Messiaanse strot
stoft okergeel zand

waarin iemand uit de losse pols
de nieuwe mens ontwerpt
Het liefst een dier

___

Anouk Smies (1975) publiceerde gedichten op Krakatau, de Optimist, Deus Ex Machina, Meander en de Contrabas. Haar tweede bundel, Wie heeft een middelpunt nodig, werd in 2017 genomineerd voor de J.C. Bloemprijs. In mei 2018 komt haar derde bundel uit, Onbeschoft, zo wit. Anouk is eigenaresse van tekstbureau PURUS. Daarnaast beslaat ze vijftig procent van het tekst en beeld spugend samenwerkingsverband Collectief 15.