de wereld waarin je bent — geboren nu — bevat nogal wat
dingen — deze en gene — hebben gemeen met elkaar
dat ze verschijnen met dit waarnemen van jou — je zus
broer of hond — niets verschijnt zonder dit waarnemen
van wie dan ook — hoe dan ook vindt verschijnen plaats
en geen zijnde — voor zover het verschijnt — bestaat in enkelvoud
want al wat is bestemd voor iemand — iemands waarnemen
is bestemd om te worden — gezien — nu — te zien —
gehoord — nu — te horen — gevoeld — nu — te voelen
als wereld van levende dingen aangeraakt — aan te raken —
vallen zijn en verschijnen samen — verdwijnend in het niets

___

foto door Roeland Fossen

Rozalie Hirs (1965) is een hedendaagse Nederlandse componist en dichter. Haar poëzie en muziek zijn zowel lyrisch als experimenteel. Het avontuur van de luister- en leeservaring en de verbeelding staan centraal. Haar muziek omvat vocale, orchestrale en elektronische stukken. Vaak combineert zij traditionele instrumenten met elektronische klanken. Haar poëzie omvat zowel dichtbundels als digitale poëzie, interactieve gedichten die ontstaan in samenwerking met beeldend kunstenaars en grafisch ontwerpers. In 1998 verscheen haar eerste dichtbundel Locus (1998), gevolgd door Logos (2002), [speling] (2005), Geluksbrenger (2008), gestamelde werken (2012), en verdere bijzonderheden (2017), waarin ook bovenstaand gedicht is opgenomen.
www.rozaliehirs.com