Herinner je je wat je
je lang geleden wilde herinneren
beter dan, bijvoorbeeld, een hotelkamer?

Omdat je je wil herinneren
waar je niet meer kan komen,
begin je in een hotel.

Waar is het bed
als je de deur naar de badkamer opent
en zie je dan een bad?

Je herinnert je niet genoeg
om de kamer opnieuw in te richten
en de rest van het hotel daaromheen.

Je bent nog steeds thuis,
de plaats waar je wil dat je bent als je je niets anders meer kan herinneren.
niet in een hotelkamer
waar het buiten donker is,
bijna niets te zien door het raam,
maar je wil toch nog even buiten lopen,
omdat je daar niet eens die nacht wil blijven,
maar misschien wordt het daarna
makkelijker.

Is het een van de hotels
die zijn alsof het al lang geleden is?

Je heer herinnering
staat achter de receptie,
en ja, er is altijd nog een kamer voor je
ook als je pas laat in de avond aankomt,
maar je moet zelf al je spullen naar de volgende kamer brengen
als nog een ander aankomt.

 
___
Wie of wat is ‘je heer herinnering’? In ieder geval een heer, die je beheerst, die heerst over je. Hij staat in dit gedicht achter de receptie en bepaalt dat er altijd nog een kamer voor je is. Er is echter een voorwaarde: als er nog een gast komt, moet je plaats maken en zelf je spullen naar een volgende kamer brengen. En als er dan nog een gast komt? Hoe lang gaat dat door? Is het hotel oneindig?
Je kunt je altijd iets herinneren: je kunt een denkbeeldige ruimte vullen met die herinnering, maar je zult moeten opruimen als er een volgende herinnering komt. En dat kan eindeloos doorgaan.

Nachoem Wijnberg schrijft gedichten die je moet lezen en herlezen. Je moet ze niet analyseren; je moet ze ondergaan. Het is alsof je mee moet denken. Het is voor jou, van jou. Het gedicht bestaat uit gedachten van iemand die denkt. ‘Ja’, zei een beeldend kunstenaar tegen me, toen ik hem een gedicht van Wijnberg voorlas: ‘zo denk je.’

Je herinnert je bijvoorbeeld dat je met een geliefde een hotelkamer binnen ging. Je had een bos bloemen in de hand en een fles wijn en twee glazen in een tas. Je zag het opgemaakte bed, je zag door een open deur het bad, leeg en schoon. Je zag dit alles heel duidelijk in het licht. Of je zag het in je fantasie. Je wilde het zien en je vroeg je af: zou het voldoende zijn om het zo te zien, zo te fantaseren? Moest het dan ook nog echt gebeuren?

Lang geleden wilde je je iets herinneren. Wat was dat? Herinner je je dat beter dan bijvoorbeeld een hotelkamer?

Was het van belang om de rest van de kamer in te richten? Moest je weten hoe je in de lift naar boven ging, tot welke verdieping en hoe de gang bekleed was? Liep je zacht op een dikke loper? Liepen jullie zacht omdat jullie niemand wilden storen of tegenkomen?

Je kunt maar beter thuis zijn en niet in een hotelkamer. Daar ben je ’s avonds. Het is donker buiten. Waar ben je eigenlijk, in welke stad, in welk land?

Je herinnert je een hotel. Waar was het? Je wilt naar buiten om iets te herkennen misschien en dan wordt het gemakkelijker om terug te gaan naar die kamer. Bleef je geliefde daar?
___
 

Voor jou, van jou
Nachoem M. Wijnberg
Uitgeverij Atlas Contact
ISBN 9789025451523