Een boeket van blauweregen. Rillend in een prille
zomeravond. Ik hoor uw voetstappen op het pad.

De tuin verkennend op wat geen geheimen kent. Rozig

licht dat tegen de avond aanschurkt. Een wind zacht aan
het oor blijft als de hitte op uw wimpers liggen. De alchemie

van licht en geur verbindt denken met elk teken vóór het

spreken. De plooien van uw huid als iconen van
landschappelijkheid. Een bloem als een borduursel

vereeuwigt zich op papier. Wat hier verschijnt, verdwijnt
nooit meer. Het verzengen van de nacht als syllaben van

de stilte. Ik hoor uw adem dicht tegen me aan.

___

Inge Braeckman (1974) debuteerde met Beeltenissen (2009). In 2016 publiceerde ze gedichten in Bougainvillea, een samenwerking met Rein Ergo en Carole Vanderlinden.
Braeckman is licentiaat in de Rechtsgeleerdheid en studeerde Germaanse Filologie.
Sinds 2000 werkt ze als redacteur, vertaler, en proofreader. Daarnaast is ze werkzaam als publicist, en schrijft voornamelijk over hedendaagse kunst. Voor H_ART Magazine schreef ze onder andere recensies over het werk van Luc Tuymans, Heimo Zobernig en Michel François. Braeckman woont en werkt in Gent.

Eerder publiceerde ze in de Lage Landen reeks op Ooteoote het gedicht september 2014.