De handeling en het feit dat zijn hand boven op de hare rustte drukten op een vreemde manier hun gevoelens uit, zoals deze korte onbeduidende woorden ook iets uitdrukten, woorden met korte vleugels voor hun zware lichaam van betekenis, ontoereikend om ze ver te dragen en dus streken ze ongemakkelijk neer op de heel gewone voorwerpen die hen omringden, en onder hun onervaren aanraking zo massief waren; maar wie weet (zo dachten ze terwijl ze de parasol in de aarde duwden) wat voor afgronden er niet in hen verborgen zijn, of wat voor ijshellingen er niet in de zon schijnen aan de andere kant?

– Virginia Woolf, Kew Gardens

Tijdens de boekenweek 2015 brengt Ooteoote iedere dag een zin uit de literatuur die op één of meerdere opzichten ‘waan-zinnig’ is.