Vannacht is de dichter H.H. ter Balkt overleden. Ter Balkt was een van de meest eigenzinnige, virtuoze en ronduit een van de beste dichters van Nederland.

Ter Balkt (Usselo, 1938) begon zijn carrière in 1969 onder het pseudonime Habakuk II de Balker, met de bundel Boerengedichten. Hij publiceerde gestaag een grote verscheidenheid aan bundels, waarin zijn stem onmiskenbaar bleef. Lange tijd was hij een nogal onmodieuze dichter, maar inmiddels is de erkenning voor zijn werk vrijwel algemeen. Onder de vele prijzen die hem zijn toegekend zijn de P.C. Hooft-prijs en de Constantijn Huygens-prijs. Vorig jaar kwamen zijn verzamelde gedichten uit onder de titel Hee hoor mij ho simultaan op de brandtorens.

Ter Balkt was wars van minimalisme en verfoeide de invloed van Stephane Mallarmé op de poëziegeschiedenis. Hij had geen affiniteit met soberheid, maar schreef uitbundig en maakte ten volle gebruik van alle taalregisters die tot zijn beschikking stonden en van zijn grootse vocabulaire.