Twee muzen aan de rand van het zwembad

drinken elke avond zoals de mussen van het

water in de bijna volle maan. Die zich opricht

als een witgekalkt orakel. Voor eeuwig verbannen

aan het enkel met de ogen tastbare/aanraakbare

firmament. Stille palmen. Leros, waar Artemis

de wolken verjaagt. Ik lig in de handpalm van uw

eiland. Met kiezels tussen de tenen. En zilt op mijn

tepels. De goddelijkheid ligt in uw levensritme.

Gebleekt door het licht. De biografie van de

noodzakelijkheid. Beschenen met de eenzaamheid

van het moment in rotsformaties. Hier valt u

samen met plots opdoemende krekelgeluiden en

nachtvogels ingeblikt in ochtendlicht.

_____

Inge Braeckman (1974) debuteerde met Beeltenissen (2009, Poëziecentrum), gevolgd door Incantaties 1 (2011, Poëziecentrum) en Incantaties 2 (2013, Poëziecentrum). Braeckman is licentiaat in de Rechtsgeleerdheid en studeerde Germaanse Filologie.
Sinds 2000 werkt ze als redacteur, vertaler, en proofreader. Daarnaast is ze werkzaam als publicist, en schrijft voornamelijk over hedendaagse kunst. Voor H_ART Magazine schreef ze onder andere recensies over het werk van Luc Tuymans, Heimo Zobernig en Michel François. Braeckman woont en werkt in Gent.