Een stoel biedt plaats en mogelijkheid;
naast de deur, aan tafel,
naast de tante met het bloeiend
vlees en woorden boven de zinnen.
Een stoel vermolmt zoals mummelen
woorden neemt en tijd
een gelegenheid aanschuift.

Zoals de schoot die bij een beetje
ziek op de stoel schoof en ruimte
bood aan hangerig verdriet.
Vestingsvlees en kopjes warme
melk weken in de tijd. De stoel
bleef aan tafel waar stomende
schalen, grote woorden en groei.

Waar ruimte kwam, stoel na stoel.
Waar tafels werden verschoven,
ramen uitzicht boden, heengaan
eenvoudig werd, stilte klein; wachten
een landschap met overal uitzicht.
Een stoel wacht zoals een stoel wacht,
vier poten in het nu en toch achtergebleven.

____

Margreet Schouwenaar (*1955) is dichter, kinderboekenschrijver en docent pedagogiek. Van haar hand verschenen de dichtbundels De drempel die vertrek is (1992). Bezijden tijd (1995), Van tijd het dood gewicht (1997), Talen naar de val (2000), Van het woord Ah (2003), Valtijd (2006) en Wegen om te komen (2009) bij uitgeverij Querido, in 2011 gevolgd door Het wachten bezingen bij uitgeverij P. Schouwenaar schreef een vijftal kinderboeken, de dichtbundel voor kinderen Voor het slapen wordt het langzaam nacht (2011), alsmede een werkboek voor schrijfliefhebbers Woordenregen (2011). Dit najaar verschijnt nieuwe dichtbundel Waaraan het vlees ontsnapt (Uitgeverij P/ In de Knipscheer). Schouwenaar is stadsdichter van Alkmaar.