Op het internet is geschokt gereageerd op het overlijden van Erik Menkveld. NRC Handelsblad publiceerde een In Memoriam, net als Tzum en NOS. Op de website van De revisor schreef Erik Lindner een stuk en bij Terras reageert Sanneke van Hassel. Ook op Facebook een hoop berichten. Thomas Möhlmann citeert daar het gedicht ‘Oude boxer’:

Oude boxer

Zeult zich als een veel te vol
gepakte koffer de salonkamer in,
kwispelt koket met zijn vleeskroket,
draait om zijn as
en nog een keer
gaat liggen op de smyrna

en een jaar of dertig later
weet ik niet waar ik hem zag
op welke visite, bij wie,
alleen dat hij me aankeek
tot ik dacht: ik had hem makkelijk
kunnen zijn, en niet alleen
hem, dat kleed ook,
die clubfauteuil,
dat teakhouten buffet…

Uit: Erik Menkveld, De karpersimulator (De Bezige Bij, 1997)

Uit dezelfde bundel citeert ook Eva Bouman van uitgeverij Cossee:

Verantwoordelijk

Ik voel me zo verantwoordelijk vandaag.
Die duif bij voorbeeld, in de dakgoot
van het huis hier tegenover, kijkt
me telkens vragend aan.

Ik waarschuw hem: nu
moet je gaan, dan kom je niet te laat.
En goddank, inderdaad,
hij slaat zijn vleugels uit.

Als ik er toch niet was.

Maar nu de bomen nog.
Die halen het nooit.