het groeien van de ruimte
bij de dood van Thomas Blondeau

dat de sterren gemiddeld 200 lichtjaar
ver zijn weet ik, maar

wat betekent
dat? deze lengtemaat

is voor niet-natuurkundigen
een mystieke demystificatie.

ik wil zeggen: ik weet niets
van de afstand tussen hen

en mij, ik weet alleen dat
er iets van geweten

wordt. zo maakt
kennis van de oorzaak

van een aneurysma
het sterven van een vriend

niet minder zomaar.
daar ging hij, bij zijn laptop,

met een blauwe borst
van angst. ik bid

tot wikipedia, zit
uren aan de binnenplaats

en kijk omhoog, maar
zie alleen het jaar na jaar

na lichtjaar
groeien

van de ruimte.

___

Joost Baars (1975) is dichter, essayist en programmamaker. Hij schrijft stukken voor Poëziekrant en Awater en geeft op no-budget-basis chapbooks uit met Halverwege Chapbooks, een reeks waarin ook zijn eigen chapbook ‘iemand anders’ verscheen. Gedichten van hem verschenen in ondermeer Liegend Konijn, Revolver en blue-turns-grey. Als programmamaker is hij verantwoordelijk voor de poëzie-podcast VersSpreken en werkt hij voor het literatuurfestival Read My World.