Gepubliceerd op: woensdag 21 augustus 2013

Vertaallab 52 Lynn Melnick – Landscape with Blood and Boondocks

 

All the cats compass out at night to verify
my homelessness though you can’t
 
expect me to claw for food while most everyone else is sleeping.
I’ll just as soon not eat.
 
xxxxxxI don’t want anyone to keep me.
 
I’m a set of round, ridiculous things.
I talk claptrap in this lush
 
summer land of boondocks
 
(I thumb into somebody’s car into somebody’s car
 
into somebody’s car and then we see if we can prove
that every search for my body ends tragically.
 
xxxxxxIt was a lie about forming art from despair)
 
and you point out plume I don’t care about
 
xxxxxxover the rocks and ruffled around the blood I’ve lost.
 
I am thirteen before I know that ants can nest
in a log, fourteen before I know
 
xxxxxxthat the reproductives have wings.
 
Under stag lights I dance for my dinner.
And everywhere I wander the cats scratch my legs.
 
I can’t stay here. It’s over, it was always over,
there was never going to be a miracle
 
xxxxxxthat would keep me green.
 

___

 

 

Lynn Melnick, 2013

Lynn Melnick is the author of If I Should Say I Have Hope (YesYes Books, 2012). Her poetry has appeared in BOMB, The Brooklyn Rail, Guernica, Gulf Coast, jubilat, The Paris Review, A Public Space, and is forthcoming in The New Republic . Her fiction has appeared in Opium and Forklift, Ohio, and she has written essays and book reviews for Boston Review, Coldfront, LA Review of Books, Poetry Daily, and VIDAweb, among others. She grew up in Los Angeles and currently lives in Brooklyn.

Met dank aan Joost Baars, die schreef over Lynn Melnick tijdens zijn verblijf in New York.

Over de auteur

- Rozalie Hirs is redacteur van de LL-serie (Lage Landen-serie) en Vertaallab op Ooteoote. Daarnaast is zij dichter van boeken en digitale media. Zie ook www.rozaliehirs.nl.

Displaying 4 Comments
Have Your Say
  1. LANDSCHAP MET BLOED EN BRAAKLAND

    Alle katten lopen ’s nachts rondjes om
    mijn dakloosheid te bepalen maar jij kan niet

    eisen dat ik naar eten graaf als iedereen al slaapt.
    Ik eet dan nog liever niet.

    ______Ik wil niet dat iemand me houdt.

    Ik zit vol ronde, onnozele dingen
    en sla onzin uit in dit weeldering

    zomerland dat braak ligt

    (ik glip van iemands auto naar iemands auto

    naar iemands auto en we zullen wel zien of ik kan aantonen
    dat elk zoeken naar mijn lichaam tragisch afloopt.

    ______Het was een leugen om wanhoopskunst te maken)

    en je toont me pluimen die me niet kunnen schelen

    ______op de rotsen, gerafeld rond mijn verloren bloed.

    Ik word dertien voor ik weet dat mieren nesten bouwen
    in een stronk, veertien voor ik weet

    ______dat wie zich voorplant vleugels heeft.

    Onder bronstig licht dans ik mijn avondmaal bijeen.
    En waar ik ook zwerf klauwen katten naar mijn benen.

    Ik kan hier niet blijven. Het is gedaan, het was altijd al gedaan,
    er was nooit een mirakel op komst

    ______dat me zou behouden als iets groens.

  2. Niek Hermsen zegt:

    Landschap met Bloed en Wildernis

    Alle katten trekken ‘s nachts rond om na te gaan
    of ik dakloos ben maar jij kunt niet

    verwachten dat ik naar voedsel klauw terwijl de meeste anderen slapen.
    Ik eet net zo lief niet.

    Ik wil niet dat iemand me houdt.

    Ik ben een stel ronduit bespottelijke dingen.
    Ik praat poep in dit weelderig

    zomerland van een wildernis

    (Ik lift mee in iemands auto in iemands auto

    in iemands auto en dan zien we of we kunnen aantonen
    dat elke zoektocht naar mijn lichaam tragisch eindigt.

    Het was een leugen over kunst scheppen uit wanhoop)

    en jij wijst pluimen aan die me koud laten

    boven de rotsen en opgeschud rond het bloed dat ik verloor.

    Ik ben dertien voor ik weet dat mieren nesten kunnen bouwen
    in een houtblok, veertien voor ik weet

    dat de vruchtbaren vleugels hebben.

    Onder rode lampen dans ik voor mijn maaltijd.
    En waar ik ook dwaal krabben de katten aan mijn benen.

    Ik kan hier niet blijven. Het is voorbij, het was altijd al voorbij,
    er zou nooit een wonder komen

    dat me groen zou houden.

  3. Niek Hermsen zegt:

    @Thomas: Ik vind ‘bronstig licht’ een mooie vondst!

  4. […] het Vertaallab van Ooteoote heb ik me gewaagd aan het gedicht Landscape with Blood and Boondocks van Lynn […]