Vertaallab 51 Simone Kearney – In Threes (excerpt)
sun is rising
it has risen
there is radio
“empty” sucks you
can’t use it
where you enter?
mirage of floats
o white boa!
addicted to escape
I felt lost
it was yesterday
vague pit smeared
most ancient female
like democracy like
I’m a flower
what I want
is what I
want and legs
to become unequal
tiny glossy shoulder
semi-pictorial mouth smoothed
put it down
like a dick
petal on tea
give me that
untrackable synapse flash
like a ghost-squeeze
in night’s curfew
scatter the follicles
insert a thalamus
my rose oyster
gigantic papyrus sheets
on the pitchfork
pale medicinal seahorse
my poor swimmer
my xylophone male-pouch
the sky is
like a blue
amputee’s port blue
___
Simone Kearney’s work can be found or is forthcoming in Boston Review, Bridge Journal, Stonecutter, Belladonna, Ragazine, Post Road Magazine, Elimae, Maggy, and Supermachine, among others. Her chapbook “In Threes” was published with MinuteBooks in 2013. She was a recipient of the Amy Awards from Poets & Writers in 2010. She teaches at Pace University, Ramapo College, and writes for Thierry Goldberg Projects Gallery. She is also a visual artist, and lives in Brooklyn.
Met dank aan Joost Baars, die Simone Kearney ontdekte tijdens zijn verblijf in New York. Bovenstaande gedichten zijn een selectie uit haar publicatie “In Threes”.
Heel mooi werk. Sommige zijn bepaald niet eenvoudig om te vertalen. Moet denken aan Ted Greenwald die ik ooit vertaalde in nY, er lijken hier vergelijkbare problemen te spelen.
Eerste vraag is natuurlijk: moet het Nederlands zich ook aan de strenge 3×3-vorm houden? Normaal gesproken zou ik zeggen van wel, maar ik ben bij deze gedichten daar minder van overtuigd. Het gaat bij zo’n vorm om de elasticiteit van een willekeurig gekozen maat, die een zeker soort teksten kan opleveren met een bepaalde grote verscheidenheid. Die teksten hebben we nu (in het Engels), maar wat zou dan nog de meerwaarde ervan zijn als die elasticiteit en variatie in een NL vertaling ook weer in die 3×3-vorm gegoten zit? Onze taal heeft immers een totaal andere balans tussen ritme, syntaxis en vocabulaire. Eerder dan vertalen is het misschien een idee om oorspronkelijke 3×3-gedichten in het Nederlands te schrijven.