Ze is beneden.

Pakt haar spullen

en om mij niet te kwetsen

doet ze dat als ik er niet bij ben.

Ze wacht tot ik slaap,

gaat zachtjes naar beneden,

vult een doos, doet het dicht

en sluipt zachtjes naast mij neer.

Als zij slaapt,

sluip ik zachtjes naar beneden,

open de doos

en zie wat ik in mijn slaap van haar verloren ben.

Zij en ik,

onder een dak, maar allang niet meer samen.

Haar hart ergens anders,

maar ze wilde mij niet kwetsen.

In mijn slaap

droom ik

dat ik alle doosjes open, een voor een

en ik haar terug breng naar mijn leven.

Ik hou van haar

en wil haar ook niet kwetsen.

Daarom ontsnap ik van elke doos waar ze mij in stopt

zodat ze van mij kan vertrekken en niet met mij

naar de ander.

 
 
___

Rodaan Al Galidi (*1971) is een Nederlands dichter en schrijver van Iraakse afkomst. Hij schreef romans en dichtbundels, die veelvuldig voor literaire prijzen werden genomineerd, waaronder de VSB Poëzieprijs 2007. Voor zijn meest recente roman De autist en de postduif (Uitgeverij Meulenhoff, 2009) ontving hij in 2011 De Prijs voor literatuur van de Europese Unie. Bovenstaand gedicht is een voorpublicatie uit zijn nieuwe dichtbundel ‘Liever niet’, antwoordt de liefde (De Bezige Bij, 2013) die over twee weken zal verschijnen. Foto auteur: Jacob Schiphorst