Tweehonderd jaar geleden werd Richard Wagner geboren, geliefd om zijn muziek, berucht om zijn antisemitische oprispingen. Tegenwoordig maken Nederlanders zich bij voorkeur druk over prangende kwesties zoals de plaats waar onze nationale schaatstempel zou moeten verrijzen. Binnen die context werd ik vandaag bij ‘Dit is de dag’ op Radio 1 uitgedaagd tot een sneldicht over de manier waarop de Nederlandse staat uitgewezen vreemdelingen behandelt die in arren moede tot een hongerstaking zijn overgegaan:

Hoor je erbij of niet, dat is de vraag
verdronken in het hossende oranje
dat in Almere of in Thialf rondkolkt
als Neerlands hoop voortglibbert op het ijs

hoor je erbij of niet als je als Jood
je mee laat slepen door de melodie
die Wagner eindeloos wist uit te spinnen
een dronken loflied op de Leitkultur

hoor je erbij of niet als je je land
ontvlucht bent maar je niet bewijzen kan
waarom, als je gevangen wordt genomen

als water en brood je door de strot geduwd wordt
als je enkel aandacht krijgen kan door trots
de grens van dood en leven op te zoeken