Het had een geweldige novelle kunnen zijn
Op De Reactor bespreekt Jan-Willem Anker Vertedering, de nieuwe roman van Jamal Ouariachi:
De roman is opgebouwd uit drie delen. Het eerste deel wordt besteed aan een relatie die op de klippen loopt: vrouw wordt op voetstuk gehesen, verliefdheid neemt af, vrouw gaat weg. In het tweede deel neemt de man vrij van zijn saaie baantje voor de reeds genoemde zelftherapie. Ik vond deze eerste twee delen niet zo interessant. Te veel ruimte voor de neurotische overwegingen van de hoofdpersoon, te veel realisme, te veel kantoorscènes die na Jiskefet en The Office geen indruk op me konden maken, en toch ook wel te weinig bijzondere taal. Niet dat Ouariachi slecht formuleert, maar dat wordt in de loop van de roman wel minder.
Waar de eerste twee delen Anker niet kunnen boeien, is het derde deel volgens hem wel interessant.
De gehele bespreking staat hier.