Ooit, nog niet zo lang geleden, bestond er een literair tijdschrift dat zich exclusief richtte op Chinese literatuur: Het Trage Vuur. Dit literatuurperiodiek bracht vooral vertalingen van hedendaagse gedichten en verhalen, maar belichtte ook klassieke teksten. Ik liet mij altijd graag rondleiden door het Chinese literaire landschap, en ik beschouw het verdwijnen van Het Trage Vuur dan ook als een gemis. Niet alleen omdat de Chinese literatuur schitterende teksten bevat, maar ook omdat nogal wat Nederlandstalige auteurs zich hebben laten inspireren door deze traditie.

In zijn tweewekelijkse column voor Poetry International gaat dichter en poëzierecensent Erik Lindner in op de relatie tussen laaglandse dichters en de klassieke Chinese poëzie. U vindt zijn column hier.