Onlangs verscheen de vertaling van District and Circle (2006), de twaalfde dichtbundel van de Ierse Nobelprijslaureaat Seamus Heaney. Nog eens. Drie jaar geleden ondernam ook Hanz Mirck een poging om deze meesterlijke dichtbundel te vertalen. Hij bracht zijn vertaling uit onder de titel Regio en ring. Maar na aanhoudende kritiek uit de media (zie hier, hier en hier) voelde Meulenhoff, die overigens verzuimd had om een eindredacteur aan te stellen, zich gedwongen om het boek uit de handel te nemen. Ontevreden kopers konden hun geld terugvragen bij de uitgeverij.

Een van Mircks criticaster destijds was dichter en vertaler Onno Kosters. In het vertaaltijdschrift Filter publiceerde hij een doorwrochte analyse van Mircks vertaling, waarin hij een hele trits betekenis- en interpretatiefouten aan het licht bracht. Samen met Han van der Vegt, eveneens actief als dichter en vertaler, tekent hij nu voor de tweede vertaling. Het is niet overdreven om te stellen dat de verwachtingen behoorlijk hooggespannen zijn. Is het ditmaal wel gelukt om District and Circle veilig over de taalgrens te krijgen?

Vannacht heb ik de proefdruk van de nieuwe vertaling mogen lezen, en mijn eerste indruk is dat het vertalersduo zich uitstekend van zijn taak heeft gekweten. District en Circle, dat tweetalig is uitgegeven, lijkt volledig recht te doen aan het origineel. Kosters en Van der Vegt slagen erin om Heaney’s mysterieuze afdaling in de onderwereld (een reis die zich afspeelt in ruimte en tijd) te vatten in natuurlijke, soepel lopende zinnen, waarin de sfeer en toonaard van de brontekst steeds behouden blijven. De vertalers weten diep door te dringen in het meerduidige, intertekstuele netwerk dat Heaney in District and Circle gevlochten heeft. Vaak zijn de vertaaloplossingen even vernuftig als elegant en op een prettige manier eigengereid. Aan de vertaling ligt een duidelijke visie op het werk van Heaney ten grondslag, zoals ook al blijkt uit het informatieve en verhelderende nawoord. In 2010 verscheen er een nieuwe bundel van de Ierse dichter, Human Chain. Hopelijk bundelen Kosters en Van der Vegt opnieuw de krachten en vertalen ze ook dat boek naar het Nederlands.

Laat ik, tot besluit, een kort gedicht uit de nieuwe vertaling citeren:

De knik

Op zaterdagavond in Loudans slagerswinkel
stonden we in de rij. Rood rundvlees, wit koord,
bruin pakpapier dat recht werd afgescheurd
langs de toonbankrand. Ribstuk en schenkel,
neergekwakt, ingepakt, keurig netjes gestrikt,
druipend van bloed. Als dood gewicht
in een slinger, veel zwaarder dan ik had verwacht,
terwijl mijn vader dokte, munt voor munt.

Op zaterdagavond dromden ook de B-Men
van het stadje, hemd open maar in functie, samen,
buren met geweren, heen en weer in parade.
Een paar, bijna voorbij, knikten naar mijn vader
alsof ze op hem richtten maar hem misten, met opzet,
of hem niet konden plaatsen, niet op dat moment.