Je bent nog volop vreemdeling

Je bent nog volop vreemdeling, ongestempeld
zwemdiertje dat zich waant wie weet hier daar
waar ook, de Lofoten, Longfellow of een mistig huis

in de bergen. Wij dekken de tafel met borden, brood
met handen zo open van verwachting, een haper misschien
in de keel. Je blik is zo leeg als de blik van een vis

uit je binnenste wereld gevouwen maar kan zijn.
Hierbuiten trouwens veel natte natuur en netels
tussen de woorden. Wat je hopelijk kunt billijken.

We leggen een warmstenen vuur in de haard,
praten geruststellende taal het meest
tegen elkaar. Je bent niet meer wie je was,

geen idee wie je morgen zult zijn, en
wat als het arcadische verlangen naar meedoen je overvalt?
We verzinnen wat af. Ik weet het, in de regel.

Of altijd kun je volstaan met een aantal bewonderende zinnen,
een drang is een wil, een stom ding van binnen. Maar toch, gisteren droomde ik nog
van een kletsnatte kat, haar kopje duwde duwde

en toen haar staart zo stenen tegen je beentje mieuw
mauw en wilde, of hoe zeg ik, een wil is ook een dit
of dat van de kat, die ergens over gaat. Je armen.

Maar mocht je toch, dan vraag ik:
raadpleeg bij twijfel ajb altijd mijn dochter
of een van haar wijze vriendinnen.

___

Jane Leusink is dichter, docent aan de Schrijversvakschool Groningen en recensent poëzie voor het literaire weblog Tzum. Ze ontving in 2003 de C. Buddingh’-prijs voor haar debuut Mos en gladde paadjes (Uitgeverij Mozaïek, 2003). Sindsdien schreef ze de bundels Erato (2005), Er is weinig aan de lente veranderd (2008) en Tot alles goed strak staat (2011). Ze was redacteur van Kwam iemand in de tuin vanmiddag, een poëtische hommage aan de dichter C.O. Jellema (Uitgeverij Kleine Uil, 2007) en De wierde van Wierum, gedichten ter gelegenheid van de renovatie van een wierde (Uitgeverij Kleine Uil, 2010). Daarnaast was ze schrijver en uitgever van het kijk-, lees- en kookboek Koken op het Hogeland, dat in 1999 één van de ‘Best Verzorgde Boeken’ werd. Ze schrijft voor Bouillon!-Magazine.

Foto auteur: Jan Glas