Afgelopen zomer stelde ik voor literair tijdschrift Parmentier een dossier samen over de tekenfilms uit de Fun Factory, een populair kinderprogramma dat in de jaren tachtig en negentig werd uitgezonden door de Britse tv-zender Sky Channel. Ik nodigde zeven auteurs uit om een trip down memory lane te maken en te schrijven over de favoriete tekenfilm uit hun jeugd. Gelet op de zware morele dimensie van veel tekenfilms (het kreukvrije onderscheid tussen goed en kwaad) die in de Fun Factory en elders te zien waren vroeg ik mij voorts af welke mythologieën achter het visuele kindervertier zouden schuilgaan.

Een van de schrijvers die een bijdrage aan het dossier leverde is Serge Delbruyère. Daarin belicht hij onder meer het fiscaal-juridische gesteggel over de actiefiguren van de tekenfilmserie He-Man and the Masters of the Universe. Is onderhavige plastic krachtpatser nu een ‘toy’ of toch eerder een ‘doll’? Op de onvolprezen website Alphavillle is een bewerkte versie van zijn Parmentier-essay, ‘Species ‘R’ Us. Over He-Man en het snijvlak van een betrekkelijke bijzin’, nu integraal te lezen, aangevuld met onder meer een liedje van Johnny Cash, een scène uit de cyberpunk-manga Akira, een Beretta-demonstratie en natuurlijk het openingsthema van He-Man (‘I have the Power!’).