“Vandaag werden de internetgemoederen opgeschrikt door de mededeling dat de poëzie definitief dood zou zijn. De schreeuwende kop werd besloten met een vraagteken. Maar het leed was al geschied. Er voer een schok door de wereld. De poëzie! Dood! Het einde van de poëzie. Maar gelukkig ging het als zo vaak weer eens om een storm in een glas water dat intussen al aan een flinke vervuiling blootstaat door alle rommel die erin gegooid en steeds weer opgerakeld wordt.” Leo van der Sterren.