Henry Miller in Paris, 1969

*

* Guillaume Apollinaire uitvinder van de term ‘surrealisme’ (Leo van der Sterren)

* Gabriel García Márquez leeft, wat twitter ook moge beweren.

* Louis Paul Boon en de Bebop: “(…) behalve met de opgepoetste swing van de Boswell Sisters en de Chicago/New Orleans-stijl van Louis Armstrong had Boon dus ook kennis gemaakt met de bebop. Maar dat had geen herkenning opgeleverd. Boon zag zijn eigen springerige schriftuur niet weerspiegeld in de frenetieke muziek van Bird en Diz. Zoveel valt althans te vermoeden. Want in plaats dat Boon op het ritme van de bebop de destructieve kracht van de muziek uitbuit, legt hij de nadruk in ‘Blues for Yesterday’ louter op de melancholie, treffend geïllustreerd door mossieu colson van tministerie die zijn nieuwe aanwinst laat horen: ‘louis armstrong zingt: blues for yesterday’. Nogmaals Armstrong dus. En nu ontbreekt eigenlijk elk spoor van opstandigheid. Deze keer refereert Armstrongs jazz alleen nog maar aan de kapotte tijd omdat hij de vrienden van de Kapellekensbaan meevoert naar de herinnering aan harmonischer tijden.” (Matthijs de Ridder op nY)

* Benno Barnard was in Mexico waar Hugo Claus ooit ook was: “Toen Hugo Claus hier kwam voorlezen, was hij al dement. Op de ochtend na zijn aankomst trof een van de organisatoren hem, nog steeds aangekleed, op bed naast zijn koffer aan. Hij was niet in staat geweest uit te zoeken hoe hij de rits moest openen en had bijgevolg zijn pyjama niet kunnen aantrekken. Tegenover een verslaggeefster van de Mexicaanse televisie verklaarde Claus, in antwoord op de vraag of hij een boodschap aan de Mexicaanse jeugd had, dat de Mexicaanse jeugd meer moest neuken. En voor zijn vertrek werd zijn honorarium veiligheidshalve maar in zijn colbertje genaaid, waar zijn vrouw het een etmaal later uit te voorschijn moest tornen.”

*

“Beeld je in dat je hem uitknipt
Leg het overgebleven strand opzij
Vouw een pak om zijn kale lichaam
Knip een kantoor
(…)
Twee gedichten van Froukje van der Ploeg op De Revisor.