De wereldklasse van choreografe Anne Teresa De Keersmaeker staat wat mij en vele anderen betreft buiten discussie. In een interview liet ze zich ooit ontvallen dat hedendaagse choreografen en theatermakers zich te veel door intuïtie en experiment laten leiden en te weinig uitgaan van vaste (lees: wiskundige) modellen. De uitgepuurde vormentaal is De Keersmaekers handelsmerk. Met uiterste precisie giet ze emoties en intellectueel gedachtegoed in vooraf vastgelegde patronen. Hoe ze haar eerste dansvoorstellingen opbouwde en bijschaafde is nu prachtig gedocumenteerd in een pas verschenen boek: A Choreographer’s Score: Fase, Rosas danst Rosas, Elena’s Aria, Bartók. In gesprek met Bojana Cvejić gaat Anne Teresa De Keersmaeker uitgebreid in op de choreografieën en het ontstaan ervan. Naast de interviews bevat het boek tekeningen, schema’s, foto’s, werknota’s en ander documentair materiaal; op de dvd’s uittreksels uit de voorstellingen en allerlei extra’s, waaronder gedanste demonstraties door Anne Teresa De Keersmaeker zelve.

Knack schrijft:

“De Keersmaeker ‘doceerde’ tijdens die interviews urenlang – met krijtbord én het eigen dansende lichaam in de aanslag – over de werken en de totstandkoming daarvan. Het resultaat leest niet altijd even luchtig maar is desalniettemin verbluffende lectuur. Je wordt werkelijk meegenomen – door een vertellende (en op dvd dansende) De Keersmaeker – in het maakproces. De soms nogal technische gegevens over hoe een beweging ontstaat en gemonteerd wordt in een choreografisch geheel zijn taai doch revelerend. Het kijken naar (De Keersmaekers) dans wordt intens verrijkt.”

Meer info op de site van Rosas. Hoewel Rosas danst Rosas als haar absolute meesterwerk wordt beschouwd, gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar het recentere en verstilde  The Song: