Vertaallab 12 Nora Gomringer – Das Herz
Vertaallab is een serie op Ooteoote die dichters uit andere taalgebieden aan de lezer voorstelt. Elke aflevering een spiksplinternieuw gedicht – af en toe een reeds gepubliceerd werk. Dat u mag vertalen, als u wilt. Graag zelfs, wat ons betreft. Post uw vertaling van onderstaand gedicht als reactie op dit bericht.
__
Das Herz
Eine Artischocke
Mangogroß und blaufleckfarbig
Kann geschält und freigelegt werden
Schicht um Schicht
Wird staunend wahrgenommen
Ob ihrer Größe
Könnte Eden bergen
Zwischen den Lungen
Ward verdeckt von der Rippe
Aus der die Apfelesserin geschnitzt
Kaum mehr Aufhebens
Um ein Ding, pflanzbar, aussäbar
Nach deinem Unfall in mein Brustbeet.
___
Nora Gomringer (1980, Neunkirchen aan de Saar) is een Zwitserse en Duitse dichter, die ook regelmatig voor de radio en krant schrijft. Sinds 2000 publiceerde ze vijf dichtbundels en een essaybundel bij Voland & Quist. Ze wordt geroemd om haar voordracht en won vele prijzen voor haar dichtwerk, onlangs nog de Jacob-Grimm-Preis Deutsche Sprache (2011) en de Joachim-Ringelnatz-Preis (2012).
Ze doceerde in Landau, Sheffield en Kiel en werkt graag samen met filmmakers, muzikanten en komponisten.
Sinds 2010 heeft ze de leiding over het Internationale Künstlerhaus Villa Concordia te Bamberg. Ze woont in Bamberg.
Bovenstaand gedicht verscheen eerder in Klimaforschung (2010) en Mein Gedicht fragt nicht lange (2011), uitgegeven door Voland & Quist.
foto auteur: Anny Maurer
Ik heb Nora Gomringer onlangs in Vevey mogen meemaken in een voordracht- en interviewsessie samen met de al even fenomenale Amerikaans-Oekraïense dichter Ilya Kaminsky. Hier een poging tot vertaling van het gedicht:
HET HART
Een artisjok
Mangogroot en blauwgevlekt
Kan worden gepeld en blootgelegd
Laag voor laag
Wordt met verwondering bezien
Om zijn grootte
Zou Eden kunnen herbergen
Tussen de longen
Ging schuil achter de rib
Waaruit de appeleetster werd gesneden
Haast geen ophef meer
Om een ding – plantbaar, zaaibaar
Na jouw ongeval in mijn borstbed.
Het hart
Een artisjok
Mangogroot en vlekkerig blauw
Kan worden geschild en opengelegd
Laag na laag
Wordt dwepend waargenomen
Alsof deze maat
Eden kan bergen
Tussen de longen
Werd verhuld door de rib
Waaruit de appeleetster is gesneden
Nauwelijks meer ophef
Om een ding, plantbaar, zaaibaar
Na die crash van jou in mijn borstbed.