Vertaallab 10 Sarah Holland-Batt – Morningside Spring
Vertaallab is een serie op Ooteoote die dichters uit andere taalgebieden aan de lezer voorstelt. Elke aflevering een spiksplinternieuw gedicht. Dat u mag vertalen, als u wilt. Graag zelfs, wat ons betreft. Post uw vertaling van onderstaand gedicht als reactie op dit bericht.
___
MORNINGSIDE SPRING
California oranges and painted plates,
the paperback psychology of days
dogeared with dependencies:
the telephone wintered in its nest,
purple crocus in violent waves,
the air-raid howl of the trees.
Across the street, a new tenancy
in the bricked-off estate:
two kids unloading their lives from a van.
They stand in the drab brown beds
of the communal garden,
him smoking, her nursing a glass,
too exhausted to be angry
though her face is small and set
and in the blunt slump of his shoulder
against the fence there is the force
of a branch that could break, a weight
nearly not borne, though the bud
clings greening on its cold perch,
each hour more pointless than the next,
the minor horror of a blue mattress
on sidewalk display, the trophies boxed
and taped, the resentment shared,
the closed parenthesis of the gate.
____
Sarah Holland-Batt (1982, Queensland) woonde in Australië, de Verenigde Staten, Italië en Japan. Voor haar eerste dichtbundel Aria (2009, University of Queensland Press) won ze de Judith Wright Poetry Prize, de Thomas Shapcott Prize en de FAW Anne Elder Award. Ze ontving vele prestigieuze beurzen, waaronder de W.G. Walker Memorial Fulbright Scholarship voor onderzoek aan New York University, 2010-11.
OCHTENDUITSTALLING
Fruit uit Californië en bonte borden,
de paperbackpsychologie van heden
hondsorig van afhankelijkheid:
de telefoon wintert in zijn nest,
paarse krokus golft in geweld,
van bomen huilt het luchtalarm.
Nieuwe huurders aan de overkant
daar in het afbraakpand:
twee jongelui laden er hun leven uit
Ze staan in het triest bruine drab
van de gemeentetuin
hij rookt wat en zij vult maar een glas,
te afgemat om kwaad te zijn
hoewel haar hoofd zo klein en koppig is
en in de slappe sleuf ligt van zijn schouder
tegen het hek hangt alle macht
van een tak die kan knappen, de last
bijna ondraaglijk, hoewel de knop
zuchtig hecht aan zijn koude plek
elk uur onzinniger dan de rest,
de weke gruwel van een blauw matras
als stoepvertoon, trofeën verpakt
en getaped, het zelfverwijt gedeeld
de haakjes sluiten van de poort.
Well done!
OCHTENDSPRONG ZIJDE
CA sinaasappels en beschilderde borden,
de paperbackpsychologie van dagen,
vol ezelsoren van afhankelijkheid:
de telefoon verwinterd in zijn schil,
paarse krokus in driftige golven,
luchtbombardement van de bomen.
Aan de overkant een nieuwe huur
op de verbaksteende grond:
twee kinderen laden hun leven uit.
Ze staan in het grauwbruine bed
van de gezamenlijke tuin,
hij rookt, zij verstrekt een glas,
te uitgeput om kwaad te zijn
hoewel haar gezicht klein is en star
en in de stompe slapheid van zijn schouder
tegen het hek is er de sterkte
van een stok die nog kan breken, een last
die nog kan duren, hoewel de knop
kleeft, steeds groener op zijn koude tak,
elk uur nuttelozer dan het volgende,
de kleine gesel van een blauw matras
op vrijmarktvertoon, de bekers ingepakt
en beplakt, de verwijten verdeeld,
tussen gesloten haakjes van de poort.
Mooi!