LL11: Alfred Schaffer – Remise
Remise
De lift zit vast de lichten floepen aan en uit, stilstand
en koudheid. De minuten kosten tijd, ik moet me dringend
concentreren niet bewegen. Spoorloos is de audio van alledag
alleen dat monotone zoemen is gebleven – de wanden
zijn bezaaid met vliegen, een zwarte kleverige brij
die als ik me verroerde los zou breken. Orde roep ik, orde
in de zaal, mijn ogen zoeken de contouren van een luik
of iets waardoor ik kan ontsnappen, ik graaf mezelf omhoog
tot ik weer buiten sta, pasgeboren, alles galmt reusachtig
alles is nog nat, mijn hachelijke hersens zijn de draad
volledig kwijt ic ben so wijt dat ik ervan moet schreeuwen.
Een siddering schiet door de kabels – gek dat mijn mobiel
niet werkt. En zo gaat uur na uur voorbij, ik hang hier maar
ik kan niet voor- of achteruit en ik maar wachten
moed verzamelen.
__
Alfred Schaffer (1973) doceert aan de universiteit van Stellenbosch in Zuid-Afrika. Hij publiceerde vijf dichtbundels, waaronder Schuim (2006) en Kooi (2008). Hij won onder andere de Hugues C. Pernathprijs, de Ida Gerhardtprijs en de Jan Campertprijs. Tot drie keer toe werden zijn bundels genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. In 2014 verschijnt zijn nieuwe bundel, Mens Dier Ding.
Illustratie: Arnaud Matagne – Quelqu’un, sans doute (2008)