Johan Sanctorum plaatst enkele kanttekeningen bij de nasleep van het recente Zwitserlanddrama:

“Het is niet omdat we ongelovig zijn dat God ons niet mag boeien. Integendeel. Juist als fictie intrigeert hij me mateloos, en dat geldt blijkbaar ook voor atheïsten zoals Richard Dawkins. In “The God Delusion” (“God als misvatting”) borduurt deze bijvoorbeeld verder op de (al door Freud ontwikkelde) stellling dat de monotheïstische God een nuttige mentale constructie is om een sociale hiërarchie in stand te houden. De grote baas van de groep heeft dan een rechtstreekse lijn met het Opperwezen, zijn macht wordt niet in vraag gesteld.

Maar in een democratie geldt dat uiteraard niet meer, want het volk bestuurt hier letterlijk zichzelf, en vandaag worden politici zelfs als echte hansworsten beschouwd, grotendeels terecht. De verdwenen legitimiteit van de macht is de echte oorzaak van de moderne geloofscrisis,- een reden overigens waarom de Islam zich tegen de democratie keert, als een decadent verschijnsel. Vanuit hun oogpunt hebben ze gelijk. Religie en politiek absolutisme gaan hand in hand.”

Lees het stuk op zijn blog.