De nieuwe bundel van Willem Thies, Twee vogels één kogel:

“Juryvoorzitter Anton Korteweg noemde Thies een Vijftiger. Waarom snap ik nog steeds niet goed. Thies is geboren in 1973 en richtte het punkrocktijdschrift Zeroxat op, lees ik op zijn website. Ik weet niet precies wat dat met Vijftig van doen heeft, of het moet zijn dat zijn tegendraadsheid de jury voor zich won. Zijn tweede bundel Na de vlakte was veel meer ingehouden en gestroomlijnd dan het debuut. In de derde bundel zijn misschien wel het meest lastige de metaforen. Zo noemt Thies auto’s die in langzaam rijdende files over de wegen gaan ‘foeragerende dieren’. Hij gaat van metafoor naar metonymie, naar pure registratie die alleen in sommige gevallen tot verbeelding uitbloeit. Misschien verlang ik van de dichter in Thies die ruw begon meer verzet tegen die vorm, tegen die gelaten determinaties over de dood. Nee nee nee, niet alles is routine, al wil hij ons het tegendeel doen geloven (‘ook wanneer men haar ontwrichting is toegewijd’).”

Lees de bespreking op de Groene Amsterdammer. In dezelfde column bespreekt Lindner ook ‘De kever’ van Michal Ajvaz, in vertaling van Hank Geerts.