*

wij waren eerst
wij hadden het bedacht
bovenaan de trap naar de dijk
het dak van de hut
een vogelkop op vier hoge poten
met de ogen van een oehoe

wie komen daar?
het zijn de slapers die al op de loer lagen
het zijn de slapers die de hele dag gelopen hebben
zij kunnen niet meer
zij denken alleen nog aan de vogelhut

wij vogelaars spelen vogelaars
met onze denkbeeldige verrekijkers speuren wij het wad af
wij zien meteen: zij zijn moe van het lopen
zij slapen hier vannacht

waren we daar drie uur voor naar het Noorden gereisd?
die hut behoorde ons toe!

wij versnelden onze pas
wij voelden hun ogen giftig worden
wij bestormden het riet

we wachtten af
we stonden verkleumd in de wind
we zagen de zeehond niet die ons beloofd was

zoals wij veroveraars daar met lucifers vastgezet
in de vogelhut geslapen hebben

jij zei die wolk is een poedel
die wolk is een poedel die verandert in een paard
die wolk is een poedel die verandert in een paard dat op een varken lijkt
die wolk is een poedel die verandert in een paard dat op een varken lijkt en een haas wordt

__

Miek Zwamborn is beeldend kunstenaar en schrijver. Zij publiceerde de romans Oploper (2000) en Vallend Hout (2004) In 2008 verscheen in de Zeeuwse Slibreeks de dichtbundel Het krieken van sepia. Op dit moment werkt zij aan haar derde roman.
Miek Zwamborn doceert aan de Rietveldacademie en is redacteur bij literair tijdschrift Terras.